Bok nr. 27 - 2014: Reykjaviknetter.

Erlendur har nettopp sluttet seg til politistyrken i Reykjavik. Det er travle tider i gatemiljøet, med trafikkulykker, tyverier, voldsepisoder og smugling. Et uforklarlig dødsfall kan ikke slutte å plage Erlendur. En boms han regelmessig møtte da han hadde nattskift, blir en dag funnet druknet i en grøft. Det virker ikke som noen bryr seg. Men skjebnen hans plager Erlendur og fører ham ned i byens merkelige og mørke underverden.
Reykjaviknetter handler om den aller første saken til Erlendur Sveinsson, politimannen vi kjenner fra Indridasons tidligere bøker.
"Et internasjonalt litterært fenomen - og det er lett å skjønne hvorfor. Romanene hans er gripende, ekte, skumle og lyriske." Harlan Coben
"… ikke bare en thriller, men en sterk og moderne historie om sorg og begjær." Morgunbladid
"Arnaldur i sin aller beste form, her er spenning og drama på hver side […] Dette er den islandske virkeligheten» Pressan.is
...............................................................................................
Eg meiner eg har lese alle bøkene om den islandske politimannen Erlendur. I dei bøkene eg har lese før denne, har Erlendur vore ein aldrande mann, men i denne boka tek forfattaren oss med tilbake i tid, til den første tida  Erlendur var i Reykjavik, eg vil tippe at det er kring 1970.
Men eg kjenner igjen personen, han er den samme, berre yngre av år, i tankar og framferd er han den vi kjenner. Den som har omsut for alle, same kvar dei er på den sosiale rangstigen. Eg synest ikkje denne boka er spesielt spennande eller mystisk, men det er noko med desse bøkene eg likar. Eg likar den lågmælte forteljestemmen og eg likar Erlendur. Eg likte denne boka, men den er langt frå den beste i serien - etter mi meining.
Lasse LIndtner les godt, men både han og andre opplesarar har ein tendens til å drage u-en for langt i dei islandske -durnamna. Alle som har høyrt lydbøkene forstår kva eg meiner.

Dagbok 2014: 30.april

Klokka 11.00

No er klokka 18.45. Temperaturen ute er + 6  grader C og sola skin.Litt annleis var det då vi stod opp i dag og fleire timar utover føremiddagen, då lava snøen ned. Det er andre snøfallet etter Sommardag, 14.april. Eit gammalt vêrteikn er at om det snøar Sommardag, skal det kome snø ni gonger til, så då har vi berre sju att. Ein blir litt  tafatt når vêret spelar ein slike puss, så det vart ein føremiddag på Amfi. Vi handla litt på Clas, mellom anna fann eg meg ein skikkelig god plantespade i rustfritt stål. Elles handla vi mat i søkk og kav, forstår ikkje kven som et alt vi handlar inn, vi er her no mest åleine.

Då vi kom heim laga vi middag, i dag vart det herlig steikt sei med mandelpoteter og salat. Eit herremåltid.Etter middagen skulle vi slappe av, men så ringde det på døra.Det var nokon som skulle snakke med Nils.Eg vart liggande med lydboka på øyret. Men då Nils skulle på eit møte klokka 17.00 gikk eg ein tur rundt Storebakken med bok på øyret, så no har eg lese den ferdig. Var innom biblio i dag og henta med to nye bøker, ei lydbok og ei på papir.

Her i Ørsta er ikkje noko arrangement i morgon , så Nils er litt i tvil om kva vi skal finne på. I fjor var vi i Volda på1.mai, så vi får finne ut om der skjer noko i morgon.

No kom Nils heim og vil ha meg med ein tur på Rjåneset, og det er ikkje nei i min munn !

 Klokka 17.00.

Så vart det tur på Rjåneset, ein snartur opp på Halse for å sjå på utsikta og ein liten tur ned i hamna på Lianeset.

 Rjåneshamna.

 Utsikt frå Halse mot Raudøya og Raudøyholmen (over) og Steinnes(under. Synd at utsikta vert skjemd av stolpar og leidningar

Småbåthamna på Lianeset.

Dagbok 2014: 29.april

Klokka er snart 19.00.Det er mykje sol, men også lette skyer på himmelen. Temperaturen er + 9 grader, og det er iskald nordavind.
I dag var eg litt i tvil om kva eg skulle satse på av aktivitetar, men så bestemte Nils at vi skulle ut og gå tur. Vi fann ut at vi skulle gå Kanalvegen igjen, og ikkje køyre ut til Vinjevoll slik vi plar gjere, men gå heimanfrå. Og det gjorde vi: Ut Starevegen, gjennom skog og over ei bru ut til vegen som går opp i Skåla.Så gjekk vi ned og opp att Kanalvegen og same ruta heim att. Det gikk heilt fint, til tross for at Skålavegen er veldig bratt for slike som meg. Det var fint å gå i dag sidan det var så kjølig.
Då vi gikk ut mot elva kom eg til å tenke på ein gong for mange år sidan, då Einar, Audun og eg var i same området og plukka blåbær. Dvs. det var no helst Einar og eg som plukka......Det vart i alle fall ei heil bøtte full.
Då vi kom heim tok vi ein liten biltur. Nils har nemlig ikkje gitt opp håpet om å dyrke bringebær, men vi har kjøpt for 100-vis av kroner i plantar, utan å lykkast. I dag kom eg på at sist sommar fann eg så nydelige bringebær på ein vegkant. Vi køyrde dit og tok nokre plantar, så no spørs det om dei vil trivast i god jord. Der dei stod var det berre sand og stein.
Middagen i dag vart veldig lettvint: hardkokte egg og eit glas "Fjellsild", som var innkjøpt til jul! (Sjekka datoen). Vi flirer alltid litt av namnet Fjellsild, det virkar heilt malplassert, men der er tyttebær i laken, så det må vere derfor. Forresten er den silda veldig god.
Etter maten la vi oss ut på altanen og sov middag/ las-det var bra varmt ei stund.
Eg har i grunnen ikkje gjort så mykje nyttig i dag, prøver å vere mest mulig ute når vêret er bra.
No har eg nettopp vore ute og tatt bilde, og sidan det ikkje er så mykje fint i hagen vår akkurat no, tok eg heller eit bilde av naboen si skråning.Det gjorde eg visst i fjor også.

I dag fekk vi bilde frå Kongsberg, no er leikestativet ferdig. Det var mange detaljar som skulle på plass."Monstermasta" på taket har ingen ting med byggverket å gjere.

Dagbok 2014: 28.april

Klokka er 21.00, temperaturen + 9 grader C og det regnar. Det er berre bra at alt som veks får ei lita bløyte, berre det ikkje held fram å regne i vekesvis. I mai er det mange fridagar, konfirmasjonar etc.så då vil vi helst ha sol og finevêr.
I går oppdaga er til min skrekk at sertifikatet mitt var gått ut. Då eg var til legen i fjor til kontroll fekk eg det berre for eitt år. Eg veit at det er nye bestemmelsar no, og at ein ikkje treng legeattest før ein er 75 år, men Nils var heilt sikke på at eg ikkje kom innunder den ordninga. I full fart skreiv eg eit brev til legen min og leverte i luka, og så ringde ho meg opp etter kontortid.Ho sa at eg ikkje trong ny attest i år, men neste år! DÅ måtte eg bestille dobbeltime for det var fire store skjema som skulle fyllast ut! Dette skriv eg for å åtvare alle som har tenkt å behalde sertifikatet sitt etter fylte 75 år.
I dag hadde Nils eit ærend til Volda, han mangla nokre fiskekrokar, og så blei eg med. Men eg kjøpte ingen ting. På heimvegen var vi oppom Plantasjen og kjøpte 10 sekkar mold for 299,-kr. Vi tykte vi gjorde ein god handel.
Etterpå var vi innom Amfi der eg kjøpte kalktablettar og mat. Og så trefte vi sjølvsagt kjentfolk som vi snakka med. Eg er ikkje spesielt glad i kjøpesenter, men Amfi fungerer veldig fint som møteplass.
Då vi kom heim begynte eg på middagen. Hadde tenkt på noko anna, men når ein rotar seg vekk på rek, var det greitt å gripe til kjøttkakene eg laga i går. Som ein variasjon laga eg kålstuing til. Margrete kom litt før halv fire, etter å ha levert Amanda på ballettskulen. Sakna sjølvsagt å ha ungane her, men det lagar seg kanskje eit høve seinare i veka.
No har eg begynt på lydbokversjonen av Reykjaviknetter, lese av Lasse Lindtner. Eg likar bøkene om Erlendur, og når L L les blir det nesten som eit gammaldags "høyrespel", han er fabelaktig flink.
Så har eg sett MGP på TV og der var heller lite å glede seg over. Men eg må vel innsjå at eg er litt ute på dato når det gjeld musikksmak også.

Dagbok 2014: 27. april

 Bilde frå Kongsberg: Ingar likar farmor sine fiskekaker.På øvste bildet er han så lik "Mellombror" at eg stussa.

Klokka er ca 19.30, og vi har nettopp ete middag. Svinekotelettar vart det i dag, etter eit dykk i frysaren. (Vi skulle kanskje ha dykka litt før, men det er ei anna sak). Det har vore ein nydelig dag, med temperatur opp i +21 grader, no er det + 16 grader ute. Men neste helg skal vi visst få snø. Akk, ja, forandring fryder, men ikkje alltid.

Dette har stort sett vore ein kviledag i pensjo-heimen, kan ikkje ta det like hardt kvar dag.
Før middag dreiv eg og laga litt mat til frysaren, alltid kjekt å ha noko på lur. Vi snakka med Rasmus og Ingar på Skype, og det ar kjekt. Ingar hugsa heile namnet til bestefaren: Nils Steinar Trovåg Farfar.
Elles var vi ute og prata litt med naboane og klipte nokre kantar som stod att etc.
Etter lunsj låg vi på altanen og sola oss ; sov og las. Og eg blei endelig ferdig med boka mi. No skal eg lese islandsk krim av favoritten min, Arnaldur Indridason.
I morgon ventar vi Margrete til middag, det er lenge sidan sist. Det blir vel ein liten baksmell når veret slår om, men "vi står han av". Det blir i alle fall ei kort veke, i Kongsberg skulle dei ha fri 2.mai også, så der blir det langhelg. No skal eg ut på altanen og berge det som er der av teppe, dyner etc. i fall regnet/snøen kjem i natt. Og så lagar Nils kaffi!

Bok nr.26 - 2014: I kampens hete.

Den Norske Bokdatabasens omtale: Dette er den femte boka om etterforsker Thomas Andreasson og juristen Nora Linde

Forlagets omtale: Nora Linde skal feire midtsommer sammen med sin nye kjæreste, Jonas. Feiringen får en brå slutt da Jonas tenåringsdatter, Wilma, ikke kommer hjem om natten. Wilma er sporløst forsvunnet. - Tidlig neste morgen blir en død kropp på stranden i Skärkarlshamn. Kriminalinspektør Thomas Andreasson, kalles til Sandhamn, mens Jonas og Nora fortsetter sin desperate leting etter Wilma. «Dette er en velskrevet kriminalroman ... en fantastisk skildring av svensk midtsommer, både dens gleder og dens mørke bakside. LitteraturMagazinet "I sin femte kriminalroman om Thomas Andreasson og Nora Linde skriver Sten en historie som kunne vært tatt direkte ut fra virkeligheten. Den er godt skrevet og smart strukturert, et øyeblikk er du sikker på hvem er morderen og i det neste må du innse at du tar feil. God, underholdende bok ... " Dagbladet Sundsvall «Hun beskriver helt briljant en verden av fortapte og fulle tenåringer - og distanserte voksne som lever sine egne liv. Dette er spot-on, både med hensyn til dialog og intriger. ... Hun tilhører nå den svenske eliten av krimforfattere, dersom hun fortsetter på denne måten vil hun ganske snart sitte på tronen. Dette er både en viktig, underholdende og spennende bok.» DAST Magazine. ....................................................................................... Dette er den andre boka er har lese av Viveca Sten, og eg har ikkje vore begeistra for nokon av dei. Dei minner mykje om Camilla Läckberg sine bøker, men altfor mykje "smalltalk" etter mi meining. Elles er eg litt i tvil om sjangeren "krim". Før var det greitt,eit brotsverk skulle oppklarast-og dett var dett. No har eg inntrykk av at mange forfattarar brukar krimsjangeren til å sette lys på ulike samfunnsproblem. Det gjer forfattaren av denne boka også, og det gjer ho godt. Ho skildrar ein gjeng undommar, ikkje meir enn 14-16 år gamle, som drikk seg fulle og brukar narkotika, utan at foreldra oppdagar det. Foreldra er opptekne med sine eigne problem, dei fleste er skilde eller lever i dårlige forhold. Litt klisje, men bra skildra. Det som øydelegg boka, synest eg, er at her er så mange opplysningar som ikkje har med saka å gjere. Ein treng ikkje vite kva alle et og drikk heile tida t.d., kva dei har på seg osb. Derfor blei boka langdryg. Etter min smak. Siste delen var best. Eg ville ikkje kalt dette "krim".

Dagbok 2014: 26.april

Klokka slo nettopp sju slag, då er klokka 19.00. Nils er ein liten tur på butikken åleine, for han hadde dusja, det har ikkje eg. Enno. Sola skin ute og det er + 17 grader i skuggen.
Eigentlig vart vêret i dag mykje betre enn forventa; mens det i går var litt kald vind, skein det skikkelig opp i dag og vart både varmt og stilt. Og då var det berre å nytte den fine dagen. Det første eg tenkte på var at no må eg bytte på sengane mens eg får tørke sengkleda ute, og det vart gjort. No er soverommet vaska og nyvaska soltørka sengklede er på plass.
Så var det slåtten. Graset måtte takast no, sjølv om der var ein og annan scilla som framleis blomstra. Eg brukte kantklippar og saks rundt plantane, men Nils slo mesteparten av graset. Vi fekk rydda heile tomta både opp mot vegen og på nedsida. Litt pratepausar med naboane innimellom vart det også tid til. Og eg fekk reinska litt ugras. 
Men i dag har vi ikkje lagt mykje på altanen og sola oss, berre ei lita stund. 
Eg kokte opp ei panne med risgraut på føremiddagen og sette den i steikomnen, den åt vi etter arbeidstid. Det vart laurdagsmiddagen i dag-med litt spekemat til.
Sidan eg ikkje kom med noko ønske om god helg i går, får eg seie det med store bokstavar i dag:

 GOD  HELG  !

Dagbok 2014: 25.april

Klokka er ca 19.30, temperaturen ute er+13 grader C og sola skin.I dag tidlig trudde eg det var slutt på finevêret, for det var overskya og litt kjølig, men utover dagen var det finare, og til slutt var det heilt nydelig. Ikkje knallvarmt, men vi er jo enno i april.

Vi var ute i hagen og jobba litt på føremiddagen, men det heilt store vart det ikkje. Blant anna fekk vi reinska vekk litt gras frå hellene ved tilbygget,(Under).

Eg hadde avtale med gamle kollegaer klokka 13, så Nils og eg for nedover litt før, så vi rakk å stikke innom biblioteket og Amfi først. Så var det gjort. Då eg kom heim vart det til at vi la oss ut på altanen-eg med lydbok; ei bok så kjedelig at eg sov meir enn eg las.

 No har eg lagt i hop klede etc. mens Nils har styrt på ute. Han held på å lage seg ein mini-potetåker. Han likar best å styre med plantar som gir etande frukter. Blomster er ikkje hans greie. Eg kosar med med å sjå på alle vårblomstrane. Det spirer og gror frå alle løkane eg sette sist haust. I morgon har vi planar om plenklipping, men kan ikkje klippe heile plenen på grunn av løkblomster som står att frå den tid vi hadde bed nedst på plenen.

I dag har Wenche fødselsdag, og vi gratulerer.Det blir vel ei fellesfeiring med dei to eldste gutane som fyller 8 og 12 år- 2.og 16.mai.

Dagbok 2014: 24.april.

Klokka  har passert 20.30, og vi har hatt enda ein nydelig dag. Ei heil veke med strålande sol er meir enn det vi er vande med her i Ørsta. Rett nok har det ikkje vore fullt så varmt i dag som i går, og no held himmelen på å få eit lett skylag, så det er kanskje slutt for denne gong. Då får vi vere glade for at vi var mest mulig ute i finevêret. Akkurat no er temperaturen ute + 13-14 grader C. Sola er borte her hos oss, men skin framleis på andre sida av fjorden.
I morgon skal eg på kafe med veninner, sist var vi berre to, men no blir det fleire som møter fram. Vi er kollegaer frå Velle skule som møtest av og til på den måten. Det er uforpliktande for alle.
I dag tok eg bort påskepynten, som ikkje mange har sett sidan vi ikkje var heime i påska. Så støvsuga eg og vaska golva, så det skulle vere unnagjort. Eg kan ikkje gjere så mykje hagearbeid for tida, så det står litt på vent. Nils derimot prøver før ørtande gong å få til ein bringebæråker. Vi har aldri lukkast med bringebær, og i seinare år heller ikkje med jordbær. Men han gir ikkje opp. Vi vatnar både her og der, for det er tendens til tørke.
Etter lunsj låg på altanen og las bok og sola meg, for det meste, til det var tid å lage middag. I dag var det steikt sei; vi brukar å ha eit måltid med kokt og eit med steikt fisk, før vi frys resten.
I dag har eg hatt fleire ting å irritere meg over. Først fann eg opp til fleire feil i referatet mitt frå siste pensjonistmøtet, dei fleste var ikkje EG skuld i (trur eg), men korrekturlesing er visst gått av moten?
Men så hadde eg skrive Ottar Løvoll i staden for Guttorm Løvoll. Dei er søskenbarn, men det var altså Guttorm som hadde laga gåter. Og det var MI skuld, men Nils hadde lese over utan å reagere, så eg kan kanskje få litt av skulda over på han?
Det andre eg ergrar meg over er at laptoppen slår seg av heile tida, så no brukar eg "storemaskina" og den er innstilt på bokmål så eg får raude strek under alle orda. Eg må kanskje prøve å få stilt den om? så blir det kanskje færre feil i referata mine også?
Det er dumt å ergre seg over bagateller, så eg får visst la det vere.

Dagbok 2014: 23.april

Klokka er 20.40, temperaturen ute er ca +14 grader C; det høgste vi har registrert i dag er + 22 grader C. Dette er vel den sommaren vi får, så det er berre å nyte dagane så godt ein kan.
Nils var tidlig oppe og for ut for å fiske i lag med Mathias. Dei fekk eit par store seiar kvar + nokre små. Så det blei kokt småsei på oss i dag.
Eg plar vere effektiv når eg har føremiddagen åleine heime, men eg er ikkje komen i siget etter påske enno, så det vart ikkje så mykje gjort. Pusla litt i huset, strauk nokre klede etc. Då Nils kom heim, åt vi litt lunsj og så la vi oss ut på altanen ei stund, før arbeidslysta kom sigande så vi fekk gjort litt hagearbeid. Eg har starta "kampen mot skvallerkålen" i år også,  "same procedure as every year".
Etter at vi hadde ete middag i 18-tida, la eg meg ut att på altanen og las ut boka mi. No har eg vaska håret og shina meg skikkelig opp etter hagearbeidet. 
Som de ser av bildet har plommeblomstrane sprotte ut i dag, og her er i alle fall ei humle, vi ser humle rett som det er, men veit ikkje om det er den samme eller om her er fleire. Vi må  ta vare på humlene om folk skal overleve på jorda, seier dei.
I dag har svigerinne Bodil fødselsdag og vi gratulerer ! Vi skal ha oss ein tur til Eid snart, men trur vi ventar til det skyar over.

Bok nr. 25 - 2014: Blomstenes hemmelige språk.

Victoria har tilbrakt hele barndommen i forskjellige fosterfamilier og har aldri latt noen få komme nært innpå seg. Blomstene og deres betydning er blitt hennes måte å kommunisere med verden på. Som 18-åring bor hun i en liten avsidesliggende park i byen, der hun har skapt sin egen hemmelige hage. En dag møter hun blomsterhandleren Renata som blir imponert over Victorias kunnskaper om blomsterspråket og evne til å sette sammen vakre og talende buketter. Hun tar Victoria med til blomstermarkedet, der Victoria møter en mystisk ung mann som skal vise seg å ha forbindelse med fortiden hennes. Snart må Victoria ta et farlig valg – tør hun å satse alt for å finne lykken?
«Blomstenes hemmelige språk» er en rørende og medrivende historie om kjærlighet, tilgivelse og forsoning – og den gir et fascinerende innblikk i det viktorianske blomsterspråket. Boken ble allerede før utgivelse solgt til 27 land, gikk rett inn på bestselgerlistene og er blitt lovprist av et unisont internasjonalt anmelderkorps. 20th Century Fox har kjøpt filmrettighetene til boken.
.......................................................................................................
Denne boka har eg sett på biblioteket mange gongar, men gått fort forbi! Berre tittelen er eit varsel om kva slags bok det er, nemlig ein "Bestseller".Men så blei boka med heim ein dag, og så har eg lese den, med større interesse enn eg hadde forventa. Boka minner veldig om andre"bestsellere", men mest i språket og fortellestilen. Det er eigentlig ei ganske sterk historie vi får her. Ei historie som kan gi nokon og einkvar noko å tenke på. Eit lite minus for slutten, som blei veldig amerikansk/sentimental. Elles er boka slett ikkje så dum.

Dagbok 2014: 22.april

Klokka er 20.00 og sola skin framleis. Temperaturen er + 14 grader C. Det har vore enda ein strålande dag. Eg er ikkje så prektig at eg på død og liv må "jobbe" slike dagar, så i dag har eg konsentrert meg om å vere mest mulig ute. Dessverre er eg ikkje sprek nok til lange, fine turar i skog og mark og fjell, slik som eg kunne ønske.
Rett etter frokost var vi nedover og handla mat, her var nokså tomt for frukt og grønt mellom anna, for det var slikt som vi ikkje kjøpte inn før vi reiste.No er kjøleskapet fullt av sunne godsaker igjen.
Då vi kom opp att gikk vi ein liten tur i nabolaget, prata med folk, og såg etter om nokon hadde gjort store endringar i hagar og på hus. Det er mykje aktivitet rundt omkring i finevêret.
Etter lunsj sola vi oss på altanen til det var på tide å lage middag. I dag blei det gryterett med ris og salat, prøver å bruke litt av det som er lagra i frysaren.
Etterpå la eg meg ut att på altanen og las i boka mi, men kom inn att for ei lita stund sidan. Viss nokon spør meg om eg har gjort noko nyttig i dag, vil er svare "JA- eg har vore ute". Kunne nok ha funne litt hagearbeid å henge fingrane bort i, men her er faktisk ikkje så mykje å gjere enno. Kanskje eg skal gjere hagearbeid i morgon, for då skal Nils ut og fiske.

Dagbok 2014: 21.april =2.påskedag.

Klokka er 19.15; temperaturen ute i skuggen er + 13 grader C, og det har vore enda ein nydelig dag.Men det er framleis kaldt om nettene, så ein må vere forsiktig med kva ein set ut av plantar etc. Dei eg har ståande på trappa toler kulden, men "gulltreet" vårt har vi ikkje bore ut enno. Som de ser av bildet er plenen fin og grøn etter all hønsegjødselen han fekk tidlegare. Det som ikkje kjem så godt fram, er at det er blått i blått av Scilla, som er store og kraftige i år.
Dagen i dag har gått med til å få hovudet og tinga på plass. Vi var nok litt slitne etter turen i går, men er ved god helse. Eg hengde på plass alle kleda eg hadde pakka, veldig lite av det var brukt, og så vaska eg det vi hadde skitna til, og hengde det ut. 
Stod lenge ute i vegen og prata med eit par nabodamer; det er slik her at vi går ikkje så mykje inn til kvarandre, men når det er finever, kan vi stå ute og prate i det uendelige.
Låg ei stund på altanen og sola meg med lydbok på øyret. Det var ikkje så mykje eg fekk med meg av innhaldet i boka, for eg har ingen problem med å sove i sola ute.
Til middag i dag vart det steikt fisk, og det smakte godt, som vanlig.No skal Nils ut og sjå etter båten, og er det stilt, tek han ei runde ut på sjøen for å fiske.

Bok nr.24: Djevelanger.

En sommerdag løper lille Ida glad og fornøyd av gårde med dukkene sine for å plukke blomster – men hun kommer aldri inn igjen.

Det har ikke regnet på evigheter. Varmen er i ferd med å tørke ut tjernet Emilie Sande stadig søker til. Vannstanden synker, og hennes fortvilelse øker. For noe ligger skjult under overflaten. Noe hun for all del ikke ønsker at skal komme opp i dagen.

På politihuset i Bodø er det også varmt – og hett, vil noen mene. Guro Hammer, det nyeste tilskuddet til etterforskningsgruppa, setter følelsene i sving hos enkelte av de mannlige kollegaene. Da det kommer melding om at en liten jente er forsvunnet, passer Rino Carlsen på å bli satt på saken sammen med Guro. Dermed er jakten i gang …

Dette er andre boka eg har lese av forfattaren. Han skriv godt, til dels spennande, men eg synest løysingane hans på mordgåtene er til overmål fantasifulle. Denne boka er "ryddigare" enn stormen, men også litt tammare.  God underhaldning, særlig når ein les lydbokversjonen. Ser at anmeldarane har gitt terningkast 4 eller fem. Om lag det eg også ville gitt.

Dagbok 2014: 20.april= Påskedag

 Fagernes. Her åt vi middag.

Lite vatn i Strondafjorden.

Klokka er 22.50. Temperaturen ute er + 5 grader C.Vi kom heim for ca 1 time sidan, då hadde vi vore på reise i 12 timar. Vi kunne klart reisa på mykje kortare tid om vi hadde tatt beine vegen, men vi likar å variere rutene. I grunnen var det altfor fint vêr til å sitte inne i bilen, og eg for min del kunne godt tenkt meg å ta ein enda lengre veg heim og bruk fleire dagar. Men slik vart det ikkje.
I dag valde vi å køyre opp til Fagernes. Det var så lenge sidan vi hadde fare den vegen at eg hadde gløymt kor kjedelig den er. På Fagernes åt vi middag på ei kro. Vi tok "dagens" og den var sånn akkurat passe god. Røykt svinekam med brun saus og surkål. Ja, vi vart i alle fall mette. Når vi reiser i slikt strålande vêr er det utrulig fin dei fleste stader, men det virka litt tørt i Valdres, for det var stor "fjøre" i alle vatn. 

 Tyin. Eit eldorado for skigåarar.

Vi tok ikkje over Valdresflya, men reiste vestover mot Filefjell, vi har reist der før, men det er lenge sidan. Men i dag tok vi av til Tyin og over fjellet til Øvre Årdal, der har vi aldri vore før. Det var flott oppe på fjellet, med mykje snø, men vegen ned likte eg ikkje. Ja, vegen var for så vidt grei nok, men når eg såg utfor kanten var LANGT og BRATT ned til Årdal. 

 Første glimt av Øvre Årdal. 
Dei som ser godt kan sjå vegen vi kom ned. I dei fleste svingane, var der ein liten tunnel der vi køyrde i 90 graaders vinkel.

 Husa klora seg fast oppetter bratte fjellvegger, men der var vakkert og bjørka var utsprotten. Sentrum virka nokså urbant, fordi alle husa var samla på eit relativt lite område.Bilda mine viser berre det mest spektakulære i byggestilen. Der var mange store boligblokker til dømes.

 ØvreÅrdal har heidra arbeidarane på aliminiumsverket med statue + stein med inskripsjon.

Frå Årdalstangen køyrde vi langs sjøen til Fodnes der vi tok ferja. Og så var det beine vegen heim. Vi kom akkurat til ferja på Anda, og i god tid til Folkestadferja.

Dagbok 2014: 19.april= Påskeaftan

Nydelig vêr denne dagen også, skikkelig varmt der eg sat i solveggen og såg på mens dei andre jobba. Elles bar eg ut opp til fleire muggar med isvatn til arbeidshestane. Sidan Wenche er den mest kompetente snikkaren, overtok eg litt av husmorrolla. Det vil seie at eg steikte eit par "lad" med pannekaker til middag, noko som både små og store sette pris på. Seinare åt vi is og kransekake til kaffien. Vi lever godt.
Leikestativet vart nesten ferdig i løpet av dagen, med reier og det heile. Det einaste som mangla var tak på huset. Reknar med at den andre bestefaren stiller opp og hjelper til med det når han kjem heim frå hytta. Det er jo han som er fagmannen innan snikkarfaget. Tok bilde av det nesten ferdige stativet på nettbrettet, men ikkje på med fotoapparatet.
Vi som ikkje dreiv og bygde raka litt innimellom. Nydelige dagar.

Dagbok 2014: 18.april

I dag vakna vi til sol frå klår himmel. Og vi var ikkje seine om åkomme oss ut. Til tross for at det var Langfredag, vart det jobbing ute i dag. Når far sjølv i huset framleis går rundt med to krykker er det godt å få hjelp av far sin, sidan han hade kjøpt i hop diverse leikeapparat som skal byggast og settast i hop. No er jo Wenche svært snikkarkyndig, men det er godt å vere minst to når ein skal sage  skrue.
I dag blei det lammesteik, og den var god. Til dessert fekk vi molter og krem, og det er noko heilt anna enn moltekrem! Gutane styrer seg stort sett sjølve, men vi er no i lag. Vi har det veldig bra. Rasmus var rådgivar for det meste. Eg sat mykje og såg på, men etter kvart vart eg sjølvutnemnd kokke.

Minstemann hadde kledd på seg sjølv og gått ut, mens eg var inne. Då eg kom ut lo han godt:"Ja, men farmor, du har jo ikke tatt på deg jakke og støvler."

Trampolina var flittig i bruk, og Storebror er pålitelig barnevakt.

Dagbok 2014: 17.april

Denne dagen vart regnfull og grå, så vi heldt oss inne for det meste. Vi hadde relativt tidlig middag, heimelaga fiskegrateng i dag. Is til desert. Vebjørn var først på besøk hos ein kamerat, og blei med kameraten på kino, så han såg vi ikkje mykje til. Vi andre prata, såg TV etc.  Ikkje dei heilt store hendingane, men vi kosar oss i lav med familien.Det er ikkje så ofte vi ser kvarandre.

Dagbok 2014: 16.april.

Overskya på Kongsberg denne dagen, men opplett.
Først var Wenche, Nils og eg på ein butikk der eg fekk kjøpt mopperamme til å træ moppane innpå, blant anna .Ettterpå  var Rasmus med oss inn på Storsenteret, der vi hanla litt småteri.Til middag fekk vi nydelig finnbiff. Sidan Rasmus framleis går med to krykker, vart det i grunnen nok mosjon. Kjøpesenteret er stort.elles gjekk ettermiddagen med til kaffidrikking, prating etc.

Når dei vaksne har vore på kjøpesenter og blant anna kjøpt nye Angry Bird-sokkar, gjeld det å finne fram ei T-skjorte som matchar. Mellombror Vebjørn var ikkje i beit.

Og her er minstebror, Ingar, utkledd som Darth Vader frå Star Wars, ein kan bli skræmd av mindre.

Dagbok 2014: 15.april

Ferjeleiet Mannheller.

Vi vakna til strålande sol og kvite marker. Men vi hadde vinterdekk på bilen, så det var ingen problem. Vi tok 8.30- ferja frå Volda, og rakk ferja på Lote ein time seinare. Turen gikk veldig radig, sola skein og det vart varmt i bilen. Det var ein veldig fin tur. Vi var ut av bilen og lufta oss nokre gonger, og var framme på Kongsberg kl.17.20.
Her vart vi godt mottekne, og det var kjekt å treffe alle att, det er ei stund sidan sist vi var i lag.

Krøderen sett frå Hallingporten

Dagbok 2014: 14.april

Klokka er snart halv åtte. Temperaturen i underkant av + 3 grader C Ute lavar snøen ned, mykje verre enn på bildet over. Tidlegare i dag har det hagla noko voldsomt, men i morgon er det meldt finare vêr.

I dag er det "Sommardag", også kalla "Flyttedag". I gamle dagar kunne ikkje tenestefolk skifte arbeidsplass anna enn på 14.oktober og 14.april. Dei måtte binde seg for anten vinter eller sommarhalvåret. I ei bok eg har står det at om det snør på Sommardag, skal det kome snø ni gonger til. Ja, eg har sagt det i heile vinter at snø får vi før eller seinare, gjerne i mars-april.Nils har ikkje villa høyre på det øyret, men pessimistar får som regel rett. Men liggande blir snøen ikkje.

I dag har eg hatt litt av kvart å gjere. Har prøvd å få i orden huset før vi fer, har vaska klede, pakka osb.

Nils var på biblio og henta ei bok til meg. Må ha ei som eg kan spele av på Walkman, om MP3-spelaren skulle bli tom. Noko den høgst sannsynlig ikkje blir.

Nils har lagt om til vinterdekk igjen, for sikkerheits skuld.

No høyrer vi at "Hafast" er valt framfor "Fefast" , noko som vi absolutt ikkje likar her i huset. Men det er vel næringslivet i Ulsteinvik som pressar på. Kva dei har tenkt å gjere med tunnelen under havet, veit ikkje eg. Den er i alle fall ikkje godkjend som ein del av E39. For dei som ikkje er orientert er "Hafast" eit samband frå Hareid til Sulesund, men bru eller tunnel, kva veit eg. "Fefast" omfattar bru frå Festøy til Solavågen.

Ja, det er vel små problem i forhold til det som skjer elles i verda.

I morgon fyller Eirik 17 år, men vi reiser frå heile feiringa. Eg lovar at vi skal ta det att etter påske.Håper han får ein fin dag i alle fall.

GRATULERER !