Dagbok 2018: 28.februar.

Rasmus og fam. har vinterferie. Dei er på hytta. Her er Eivind, Ingar og bestefar Arne.

Klokka er 21.05, temperaturen ute er minus 10 grader C, eg vart litt sjokka då eg såg det, for eg trudde ikkje det var SÅ kaldt. Fint vêr har det vore i dag også. Og elles har det vore ein litt spesiell dag.
Noko av det første eg gjorde i dag var å ringe legesenteret. Tilfeldigvis hadde fastlegen min fri i dag, men eg fekk time hos ein lese som tek "øyeblikkelig hjelp"- pasientar klokka 11.15. Bad også om taxi, som kom presis. Eg greidde å komme meg ut i bilen veg hjelp av rekkverket på trappa og eiga kraft. Fekk taxien til å køyre heilt til døra på legesenteret, så då greidde eg å gå inn. (Eg er ganske rutinert når det gjeld slike ting no, sidan eg har vore med Nils så ofte) Så veldig "øyeblikkelig" vart ikkje hjelpa, for det var fleire som hadde behov for hjelp. Klokka vart 13 før eg slapp til, men eg fann diverse hyggelege damer å prate med, både kjende og ukjende.
Kom in til ein ung hyggelig lege, som undersøkte kneet mitt ganske grundig, og konstaterte at der ikkje var noko som hadde slitna inni, sjølv om det kjendest slik ut. Men eg skulle få komme på røntgen i løpet av ei veke-i alle fall.
Då eg skulle heim kom dottera til ei eg kjenner på Vallabøen og skulle køyre mora heim, og så tok dei med meg også, og køyrde meg til Ørstaheimen. Dottera gjekk i klassen til Margrete så henne kjende eg frå før. Masse kjekke og hjelpsame folk !
Nils visste ingen ting om heile hendinga før eg kom dit, eg tykte ikkje det var om å gjere at han bekymra seg på førehand. Hadde ikkje sete der lenge før dei ringde frå Volda sjukehus og sa at eg kan kome på røntgen i morgon klokka 10.15. Så her går det unna! Eg ringde på legesenteret og bad dei skaffe taxi, då samlar dei opp om det er fleire som skal bortover. 
Eg verker både her og der, og er slett ikkje bra i kneet, men eg tigga smertestillande på Heimen, så eg stod han av. 
Snakka med Solveig i telefonen og ho fortalde at Håkon var der ute, og kunne komme og hente meg å køyre meg heim. Og det gjorde han. 
Og Nils var i bra form og vore vaken i heile dag. Han hadde to besøk i tillegg til Håkon og meg.
No skal eg sjå til å finne meg litt mat, kunne fått mat på Heimen, men eg vil helst ete heime, så eg har ikkje ete sidan frokost.
Marit kom ned med nokre krykker som dei hadde, dei gjekk eg rundt med tidleg på dag, i går brukte eg ein krakk som eg bar rundt på. No skulle eg hatt rullatoren som Nils hadde, men den har eg levert tilbake til Hjelpemiddelsentralen.

Dagbok 2018: 27.februar

Klokka er 15.00, temperaturen  er + 1 grad, men sola skin. No skal eg om ei lita stund ut på vandring-ut til Nils.

Klokka 21.30, minus 8-9 grader C. Eg kom nettopp heim, men det vart ein dramatisk heimtur. Som kjent har eg  vore låk i høgre kneet nokre dagar, men eg greidde å GÅ ut til Nils i dag også, og eg begynte på heimvegen. På fortauet nedanfor heimen skjedde det. Eg kan ikkje forklare det, men det var som om kneet skleid ut og eg vart ståande utan å kunne røre meg. Og det var vondt! Heldigvis hadde eg mobilen, så eg fekk ringt til Marit som sende Even for å hente meg! Og han køyrde meg heim. No kjenner eg ingen ting-så lenge eg sit i ro. Men på sikt må eg vel til lege og på røntgen. Det hadde ikkje vore så dramatisk viss Nils hadde vore frisk, men eg føler at eg vil vere hos han kvar dag. 

Han hadde ikkje vondt i dag, men han var slapp og trøytt, så eg gjekk då klokka var 21-då ville han sove. Men om han ikkje har det direkte vondt, så har han det ikkje så kjekt heller når han blir liggande i ei seng utan å kunne komme seg derifrå. Så det trengst at eg er frisk- og kan komme på besøk. Eg var dårleg i går også, men då greidde eg å komme meg heim for eiga maskin. Ja, ja, det blir vel ei råd. Eg greier å gå på golvet, og eg verker ikkje når eg er i ro. Og no skal eg ha meg mat!

Dagbok 2018: 26.februar

Klokka er ca. 13.00. Temperaturen er + 3 grader, men det er sol og strålande vêr; sola varmar betre inne i huset enn ute.
Eg var låk i ryggen og føtene i dag også, men eg fann ut at eg fekk prøve meg på litt husarbeid likevel. Eg fekk vaska og støvsuga alle golva, noko det var eit visst behov for.
Eg snakka med Nils i telefonen i 11-tida, då sat han og strevde med å få i seg frokosten. Han var ikkje i form, hadde hatt ei dårleg natt, og fått ekstra medisin. Eg skal ut til han om ei stund, men først må han få kvile seg ut og sove. Så får vi håpe han kviknar til att denne gongen også .Eg kunne godt ha vore der ute meir, men han blir sliten av meg også, så eg går som regel ut i 15-16-tida og blir der til han vil legge seg å sove.
Vinterferien er slutt på våre kantar, men denne veke har dei ferie på Kongsberg. Rasmus og familien skulle ein liten tur på hytta i Telemark, ikkje stort meir enn ein time å køyre frå Kongsberg. Ingeborg kom seg vel heim til Oslo i går. Eg prøver så godt eg kan å følgje med på kvar alle i familien er.
No skal eg lage meg litt mat som liknar på middag før eg legg ut på vandring. Vêrbilda er særleg tiltenkt dei av naboane som er på GC.

Klokka er no blitt 22.15, temperaturen er minus 6 grader C, og det er berre ei lita stund sidan eg kom haltande heim, med stort møye. Det er vondt å gå, med vondt kne og verst er det nedover. Men "beina kom heile heim" i kveld også.

Og det som var ekstra kjekt i kveld var at Nils var i bra form. Då eg snakka med han i telefonen tidleg på dag, var han veldig negativ. Saka var at han hadde verkt så veldig i ein arm/skulder i natt at han måtte få ein tablett ekstra, meir dramatisk var det ikkje. Men tabletten virka vel sløvande utover føremiddagen.

Han fekk middag ei lita stund etter at eg var komen, og så kvilte vi middag begge to. Eg har med meg lydbok, så det hender at eg dett ut av og til. Etterpå såg vi TV, prata etc. Olaug jr. ringde og Nils ville snakke med henne i dag. Han føler vel på at han ikkje har så mykje å snakke om, men det er no kjekt at han høyrer i alle fall.

Vi får sjå berre NRK 1 og 2 på rommet no. Dei andre kanalane er kryptert-kva no det kan bety. No er eg svolten og må gå på jakt etter mat - har 4-5 frysarar så eg finn vel litt. I morgon skal Marit og eg på Spar og hamstre mat. Det ser eg fram til.

Dagbok 2018: 25.februar

Klokka er no 21.30, temperaturen er + 1 grad C og ute sluddar det. Håper snøen smeltar stort sett etter kvart. Eg vakna med verk over heile kroppen i dag, men no er det berre høre foten som trøblar litt, så eg blir kanskje bra? Greidde i alle fall å gå ut på Heimen og heim att i dag også, og brukte ikkje lenger tid enn vanleg. Tok det veldig med ro på føremiddagen; Marit kom ned og heldt meg med selskap, det var kjekt for vi har ikkje snakka så mykje med kvarandre i det siste. Vi har halde avstand fordi dei har hatt influensa i huset.
Nils ringde heim før middag og fortalde blant anna at han hadde fått dusja. Det set han pris på, men han blir også veldig sliten på "Dusje-dagar". Då eg kom ut til vanleg tid, var han akkurat sovna, så eg vekte han opp att. Litt seinare kom Margrete og Ingeborg. Ingeborg ville seie ha det til morfaren før ho reiste tilbake til Oslo med flyet som gjekk 17.40, om eg ikkje husar feil. 
Då vi vart åleine fekk Nils seg ein god blund, og eg hadde lydbok med meg, så eg hadde underhaldning.
Seinare fekk han kveldsmat, og så fekk eg barbere han, litt klarer han sjølv, men eg må ta over meir etter kvart. Han hadde ikkje vondt, han var klar i toppen, han høyrde, men var veldig trøtt og slapp, så eg gjekk litt før klokka 9, og då fekk han siste tablettane, så han fekk legge seg for natta. I går hadde han ein kvikkare dag, så det varierer. frå eine dagen til den andre.
I dag hadde eg med meg brettet og ei av pleiarane fekk det til å virke med ein gong-eg prøvde ikkje ein gong- kanskje eg hadde fått det til sjølv?

Dagbok 2018: 24.februar

Margrete med sine fire barn i fjøra nedanfor huset hennar.

Klokka er 22.10, temperaturen er 0 grader C, det er overskya og opplett.
I dag må eg få syte og klage litt over mi eiga helse. Eg sat nede på legekontoret sist torsdag og skrytte til legen og sa at eg var frisk og sprek som aldri før. Slikt kan straffe seg ! Plar rett nok vakne med vond rygg, men det plar gå fort over. I går og i dag har eg verkt både her og der, mest i ryggen og høgre kneet . Eg sa det til en av sjukepleiarane i dag, og la til at no er det berre å belage så på kraftig nedbør. Ho sa at ho hadde ein reumatisk mann som hadde det slik -og han verkte over heile kroppen no. Så får vi sjå om vêrmeldinga slår til.
Det vart ikkje til at eg fekk gjort særleg mykje i dag før middag, vart sittande mykje framfor PC-en etc. Eg fekk besøk av ein mann som har lånt fiske-lina til Nils, han kom att med lina + vakuumpakka lange til meg. Han hadde lyst å besøke Nils men visste ikkje om det passa, og kva tid som var best. Mens vi stod på trappa ringde Nils, og han var klar for besøk. Kjekt for han å få "prate fisk". Eg halta av garde til vanleg tid, det stod ein nabo klar til å køyre meg, men eg sa at eg ville ha mosjon og frisk luft, så eg ville gå.
Det var bra med Nils i dag, og no høyrer han såpass at vi kan prate vanleg-utan at eg må rope. Etter at vi hadde drukke kaffi, ringde han til Rolf, bror sin, no når han høyrer kan han snakke i telefonen også. Seinare kom Eirik innom for å ta farvel. Han skulle spele på ein restaurant i Volda i kveld, og i morgon reiser han "heim" til Trøndelag. Ingeborg kjem sikkert ein tur på Heimen  i morgon før ho reiser tilbake til Oslo.
Eg kom meg heim att for eiga maskin i kveld også. Turen frå Heimen og hit tek litt over 20 minutt-og eg heldt ruta i kveld også. Gjekk frå Nils vel halv ti, då var han trøytt og ville sove. Eg er trygg når har er der ute, og dei steller godt med han.

Bok nr.4 - 2018: Mannen som jaget sin egen skygge

Lisbeth Salander soner en kortere straff i et kvinnefengsel og gjør alt for å holde seg unna de interne konfliktene mellom fangene. Men når Benito, fengselets gjengleder og verste innsatte, gang på gang mishandler en ung kvinne fra Bangladesh, går Lisbeth imellom og stopper henne. Benitos posisjon i fengselet svekkes, og hun gjør alt for å hevnes.

Lisbeth får besøk av Holger Palmgren. Han har fått tak i dokumenter som kaster et nytt lys over myndighetenes overgrep mot henne da hun var barn. Hun ber Mikael Blomkvist om hjelp med etterforskningen. Sporene leder til en svært rik finansmann, Leo Mannheimer.

Hva har Lisbeths barndom med denne rike finansmannen å gjøre? Og hvordan skal Lisbeth håndtere de økende truslene fra Benito og gjengen hennes?

I den femte Millennium-boken, «Mannen som jaget sin egen skygge», gjør Lisbeth Salander opp med barndommen sin.

David Lagercrantz' Millennium 4 er et selvstendig litterært verk inspirert av karakterer og hendelser fra Stieg Larssons univers.
...........................................................................................
Denne boka har eg lese veldig stykkevis og delt, litt på Heimen og litt på senga. Den fenga aldri så veldig. Her er for mange hopp i tid og stad, noko eg aldri har likt, det funkar dårleg i lydbøker. Og her er så altfor mange ord-noko eg vil karakterisere som dårleg språk. Dessutan blir det feil for meg når andre diktar vidare på Stig Larson si historie om Lisbeth Salander.

Dagbok 2018: 23.februar

Det første eg såg då eg kika ut kjøkenglaset i dag, var at ein av naboane heiste flagget på altanen. Eg forstod straks at det var ein rund dag på gang.

Klokka er no 22.40, temperaturen minus 2 grader og det har vore ein fin dag med sol og lette skyer.

Eg har ikkje utretta så mykje i dag, men fekk no av garde referatet til avisa om ikkje anna. Det vart litt husarbeid, men ikkje så mykje at eg sleit meg ut akkurat. Kokte ertersuppe frå pose til middag til meg sjølv. Sensasjonelt.

Då klokka var vel halv tre gjekk eg nedover til Heimen, men trefte så mange på turen at klokka nærma seg middagstid før eg var hos Nils. I dag fekk dei gryterett med potetstappe og grønsaker til. Det egna seg godt å ete for dei som får maten på senga. 

Nils var trøtt i dag, han hadde ikkje sove så godt sist natt, men han fekk seg ein god middagslur. Eg kvilte i stolen med lydbok på øyret og var vel vekke ei lita stund eg også. Har fått eit lite problem med høgre kneet no, men det hjelper å bevege seg. I åresvis verkte eg grassat i venstre hofta, men no har eg vore nesten heilt bra i to år, så eg vil ikkje ha noko meir tull. Når det gjeld Nils så er han relativt stabil, han er trøtt og slapp, somme gonger høyrer han bra, andre gonger ikkje. Men han får godt stell der han er, og eg er der så lenge han vil ha meg der. I kveld gjekk eg heim klokka 22, så eg var snar å skrive på bloggen. Det blir til at vi ser TV når eg er der, men det hadde vi vel gjort heime også. Det er heilt utruleg for meg, men i dag er det fredag igjen-så eg vil ønske alle ei fin helg.

Dagbok 2018: 22.februar

Her er Nils flankert av dei to eldste barnebarna. Audun til venstre.

Gratulerer med dagen, Audun!

Klokka er no 21. 50, temperaturen er minus 2 grader C og det har vore ein nydeleg dag med sol og fint vêr. Eg kom heim frå mi daglege vandring for mindre enn ein halvtime sidan. I mellomtida har eg sett ut bossdunken, kveikt i omnen og vore innom Facebook,  mellom anna.
Har vore ute på rek det meste av dagen, eller rek og rek.....
Rett etter frokost og morgonstell sette eg meg ved PC-en for å skrive referat frå møtet i går. Det var for så vidt greitt, men eg vart sittande å leite på data etter eit dikt eg ikkje fann......og då går tida. Eg vart dessverre ikkje heilt ferdig , så det blir å begynne på att i morgon
Eg hadde time hos legen klokka 13.30, men gjekk heimanfrå ein time før, for å ta ein omveg og leite etter broddane eg miste i går. Men eg kom likevel for tidleg til legesenteret. Ikkje fann eg broddane heller. Eg vart sittande å prate med ei dame eg kjende frå før, og ei som eg ikkje kjende. Det er slikt som skjer på dei fleste venterom.
Eg skulle fornye førarkortet, det var mitt ærend, og sidan eg hadde med skriv frå optikar slapp eg synstesten. Dei andre testane var latterleg enkle, men i følge legen er dei veldig avslørande for folk som har problem. Eg fekk førarkort for to år til, at det berre vart 2 hadde med alder å gjere, sa ho. Så no får eg kanskje begynne å køyre bil....?
Frå legen gjekk eg ned på Amfi der eg kjøpte nokre småting til meg sjølv. Og så måtte eg berre inn på Bunnpris og kjøpe salat. Eg sette meg på ein benk ute og åt opp middagen min!
Då eg kom opp til Nils låg han og sov, og vakna først då telefonen min ringde. Det var Margrete og tre "ungar" som var i Ørsta og ville sjå opp til Nils. Dei hadde vore på Staurset og kjøpt konfirmasjonsdress, med skjorte og slips til Erlend. Den måtte Nils få sjå. Han jobba i mange år hos Staurset då dei dreiv konfeksjonsfabrikk.
Nils var veldig trøtt og sløv i dag også, så "gjestane" vart ikkje lenge. Nils fekk i seg middagsmaten og så vart det middagslur på både han og meg. Og så vart det kveldsmat. Seinare kvikna han til ei stund mens vi såg "Familieekspedisjonen"-eit program som vi har følgt med på, og som vi har likt godt. Eg hjelpte til med litt kveldsstell, men gjekk i 21-tida.
No ser eg fram til å finne meg litt mat. Hadde kjøpt ein leverpostei som var så rar smak på, og då eg las på pakken så var den utan melk og gluten. 
I dag er det Audun sin 28-årsdag. Vi sende melding og han ringde tilbake. Det var eg som snakka med han, for Nils følte at han høyrde dårleg i dag-men det kom seg.

Dagbok 2018: 21.februar

Klokka er 21.10, temperaturen er 0 grader C og det er opplett. Tidlegare i dag var det også streif av sol. Eg kom heim frå Ørstaheimen for eit kvarters tid sidan, var der ikkje så lenge i kveld, for Nils var trøytt og ville sove, så han fekk kveldstablettane ein time før tida. 

I snart to år har eg vandra ut og inn av sjukehus og sjukeheim, det har ikkje alltid vore lett, men det som har vore bra er at eg har vore så frisk sjølv. I mange år kunne eg knapt gå på grunn av ei vond hofte som ingen greidde å "helbrede". Men heilt sidan Nils vart dårleg, har eg vore bra. Til i dag. Då vakna eg med verkande hofte og var i tvil om eg kunne gå ned på kulturhuset å gjere klar til møtet. Til slutt bestemte eg meg for å prøve, og det var bra, for det var stort mannefall.

Sidan det er vinterferie er mange opptekne med barn og barnebarn, ei var blitt sjuk og hamna på sjukehus, så vi var tre som måtte ordne med alt. Og det gjekk heilt greitt, og Eli køyrde meg heim, så eg fekk kvile litt før eg skulle ned att på møtet. Då køyrde Stian Marit og meg i Marit sin bil, og Solveig henta oss etter møtet var slutt. Ho hadde besøkt Nils mens eg var på møte. Solveig vart med meg inn til ein kopp kaffi før ho køyrde meg ut på Heimen til Nils. Han var veldig slapp og trøytt, så han ville eigentleg helst legge seg å sove. Så eg hjelpte han med litt kveldsstell før eg gjekk heim i halv 9- tida.

Det var vondt i hofta, men eg greidde å gå. Då kom eg brått på at eg har vore utan gurkemeietablettar ei god stund. Så kanskje det er derfor eg har vondt. Skal kjøpe nye tablettar i morgon, så får vi sjå om det er dei som har hjelpt meg.

Mens eg gjekk innover Starevegen miste eg brodden på eine foten, den fann eg fort att, men merka at også den andre var borte. Eg snudde og leita eit stykke tilbake, men akkurat i dag hadde eg ikkje lommelykta med, så eg såg ingen ting. Dersom nokon finn ein brodd ytst i Starevegen eller i Storebakken, så kan det vere min. Eg orkar ikkje å leite etter den i kveld.

På bildet ser de Lions-koret som no skal skifte namn til "Ørsta mannskor", dei var og underheldt oss på pensjonistmøtet i kveld, med song og opplesing.

I dag er det kong Harald sin bursdag, men vi kan også gratulere "tantebarnet" Hilde Helen med dagen, og Henning på Eid har også bursdag. Henning er yngste barnebarnet til bror min, 14 år i dag! Og så kom der eit nytt tilskot til svigerinna mi si slekt. Han kom til verda på Førde sjukehus. I morgon fyller vårt nest eldste barnebarn, Audun, 28 år.OG så går det slag i slag med fødselsdagar heile første halvåret.

Dagbok 2018: 20.februar

Klokka er 12.10, temperaturen er + 4 grader C og sola skin gjennom ein tynt skylag, det er ikkje så klår himmel i dag som det var i går.

Hittil i dag har eg ikkje fått gjort stort anna enn å printe ut årsmeldingane til pensjonistmøtet i morgon. Fekk litt problem fordi eg trudde eg hadde for lite papir, men så fann eg nok likevel.

Men så snart eg nærmar meg datamaskina så går tida. MÅ liksom innom FB, og så er det eitt eller anna eg MÅ svare på og så går tida. Har forresten sett på ein klesvask etc. .Men det er lett for at eg blir gåande å surre når eg ikkje har faste planar. Det einaste er at eg skal ut til Nils når det lid på, og at eg må innom butikken, på vegen. Eg har ikkje høyrt frå han i dag; det er alltid ei spenning med å sjå korleis dagsforma er. I går var det ein bra dag-i dag veit eg ikkje enno.

Tok ein tur ut i hagen og såg på alt som eg skamklipte i fjor og på det som ikkje vart gjort. Vinteren kom litt brått og tidleg denne gongen. No får vi håpe på vår om ikkje altfor lenge. No skal eg sjå til å få "gjort" noko, på samme tid som eg skal rippe eit par bøker som Margrete kom med........

Klokka er22.00, temperaturen 0 grader C, og vêret er eit heilt anna enn før i dag, for no snøar det. Eg var på Heimen til klokka var ca.21.15 og fekk nesten sjokk då eg kom ut. Det var ikkje så lenge sidan eg hadde sett ut glaset og då var det nesten heilt bert. Men det gjekk fint å gå heim på snøføre, vegane har vore sanda så mange gonger at det var ikkje glatt. Då eg kom heim kom eg i hug at eg faktisk hadde broddane i veska.

I dag gjekk eg heimafrå litt før klokka 15, eg gjekk om Kiwi og kjøpte med meg frukt til Nils (og meg sjølv) Eg passar på at han alltid har frukt i kjøleskapet, og seier at han må be pleiarane om å ta fram viss han vil ha. Det gjer han sjølvsagt ikkje-så i dag sa eg ifrå om det sjølv. Han sit og tvingar i seg mat, så eg synest han fortener noko godt innimellom. Han var bra i dag, sa han, hadde ikkje vondt nokon stad, men han var sjølvsagt slapp. Noko som er positivt er at han høyrer betre enn han gjorde før.

Eg hjelpte til med litt kveldsstell, men når han får siste tablettane klokka 21, vil han helst at eg skal gå så han får sove. Det synest eg er veldig greitt-det hadde vore verre om han ikkje ville at eg skulle gå. Vi sov litt middag begge to-han sov ganske lenge. Så kom Kari G på ein kort visitt, og det var kjekt.

I morgon kjem Solveig innover ein tur, ho besøker Nils ei stund mens eg er på pensjonistmøte.

Dagbok 2018: 19.februar

Klokka 9.00. Sol på Ose, men ikkje her.

Klokka 9.35, sol i stova- og ute.

Klokka er no 22.30. Ute er det stjerneklårt og minus 4 grader C. I dag stod eg opp til klår himmel, rim på alle tak og etter kvart kom sola. Inn i stova til oss kom den kl.9.35 og vart der til ho gjekk ned-men då var ikkje eg heime lenger.

Eg brukte føremiddagen til diverse husarbeid, mellom anna vaska eg badet og kjøkkenet. 

Margrete kom og sette av Ingeborg, før ho og Erlend køyrde ned i Vik så Erlend fekk klipt seg. Eg hadde laga sveler og kokt kaffi, så det vart enkel servering i dag. Då klokka nærma seg 16.00 køyrde vi ut til Ørstaheimen.

Eg var spent på korleis det var med Nils i dag, sidan han hadde vore så sløv i går. Men i dag var han relativt bra, han hadde ikkje måtta ta Oxycodone, og det er ein fordel. Faktisk har han hatt betre hørsel dei siste par dagane, og det er ein fordel når ein skal sjå TV i lag.

Etter at Margrete & co var reiste vart det middagskvild. Eg sovna med lydbok på øyret. Eg vart hos Nils heilt til klokka var nesten 22, men då var han trøtt. Summa summarum så har det vore ein god dag. No skal eg raide kjøleskapet og sjå om eg finn litt saltmat.

Valentin-roser på rommet til Nils

Dagbok 2018: 18.februar

Klokka er ca. 13.30, temperaturen er + 7 grader C og sola held på å bryte gjennom skylaget. 
Eg har vore "heime åleine" heile føremiddagen og prøvd å få gjort litt husarbeid. Har baka brød mellom anna. Eg har det med å kjøpe inn melk som eg aldri drikk, og då må eg bake. Dessutan går det med ein del brød når eg lever på brødmat heile tida.
Har også prøvd å få lese litt i lydboka mi og strikka. Vaska ei maskin med ulltrøyer osb. Nils brukar ulltrøyer heile døgnet, så dei må skiftast ofte, så eg har som regel med meg minst ei heim kvar kveld. Eg har ikkje høyrt frå Nils i dag, men skal gå utover i 15-tida. Eg synest det er så trist at han skal ligge inne på eit rom og ikkje kome seg ut no når dagane begynner å bli lengre og lysare.
Håkon vil komme ein tur i dag/kveld og det er no kjekt. Dessverre har ikkje Nils krefter til å ta imot så mykje besøk. Eg er ikkje "besøk" men meir som ei ekstra hjelpepleiar, så eg får vere der.
Eg er veldig trøtt i dag for eg sov dårleg sist natt-sikkert fordi eg sat og dorma i godstolen på Heimen.
I kveld kjem Ingeborg frå Oslo, og i morgon vil ho og Margrete besøke faren/morfaren.
No skal eg smake på det nybakte brødet før eg gjer meg klar til den daglege vandringa.

Klokka 20.45 + 2 grader C og regn/yr.

Eg kom heim litt tidlegare i kveld enn eg plar gjere. Nils var trøtt og slapp og ville helst sove, så han ville at eg skulle gå heim. Han hadde verkt i foten i dag, så han hadde fått ein tablett ekstra, noko som gjer han sløv. Men han har valet-anten vere sløv, eller å verke. Og både han og vi andre meiner det er det viktigaste at han ikkje har det vondt.

Vi fekk kaffi og kake ei stund etter at eg kom ut, og så var det middagslur. Eg sov berre litt, og han sov heller ikkje så lenge. I dag høyrde han betre enn han plar-i alle fall ei stund, og han var rimeleg bra oppdatert på OL. Vi såg litt på TV-men han blir sliten av det også. Håkon kom innom ein tur, og det var no kjekt. Særleg når han snakkar om å fiske.

Ingeborg ringde, men Nils ville ikkje snakke med henne sidan han høyrer så dårleg, så det er eg som tek telefonen hans når nokon ringer.

Eg hjelpte til med litt kveldsstell og fekk kveldstablettane ein time tidlegare, slik at dei skulle sleppe å forstyrre han etter at eg hadde gått. Eg snakka med sjukepleiaren og sa korleis det var. Eg skulle no gjerne vore der lenger, men ikkje for å trøtte han meir ut.

No skal eg ha meg ei brødskive eller to av brødet eg bakte før i dag.. Eg synest det er heilt greitt å vere heime åleine om kvelden etter at eg har vore på Heimen. Det blir vel TV og strikketøy.

Dagbok 2018: 17.februar

Klokka er 14.45, temperatuten er + 6 grader, det er skya og opplett. No skal eg gå ut til Nils om ei lita stund.

Eg har stort sett vore heime på føremiddagen i dag. Har skrive nesten ferdig "Årsmeldinga" for pensjonistlaget, så var eg ein tur på butikken og handla inn litt mat. Har ikkje høyrt frå Nils i dag, så eg er spent på korleis det står til.Skal skrive meir i kveld.

Klokka er no 22.00, temperaturen ute er + 4 grader C, det er overskya, opplett og ikkje eit vindpust. Eg kom att frå Heimen for ca. 20 minutt sidan.Eg gjekk utover litt etter klokka 15. i dag. I går vart det visst litt for langt besøk, så eg gjorde det kortare i dag. Nils har fått auka styrke på smerteplaster, noko som gjorde at han var veldig slapp. Men han hadde ikkje smerter når han låg i ro, og han slapp å ta Oxycodone. Han likar ikkje så godt å ta dei tablettane, for han føler at han blir litt "rotete" oppi hovudet av dei. Då vil han heller vere slapp og sløv-men klar i toppen. I dag sov han middag veldig lenge. Eg sov ei stund også, med lydbok på øyret, men kor mykje som sit att veit eg ikkje. Elles åt vi kveldsmat i lag, og såg litt TV, men eg trur han var glad for at eg gjekk relativt tidleg heim, så han fekk legge seg å sove igjen. Men som ho sa sjukepleiaren også: "Det viktigaste er at han ikkje har det vondt." Men eg håper han blir mindre sløv når han får vent seg til plasteret.

No skal eg slappe av litt, med TV og strikketøy. Og littmat.

I dag fyller barndomsveninna mi 78 år. Men eg fann ikkje att e-mailadressa hennar så eg fekk sendt ei helsing. Men eg veit at du er innom bloggen av og til, så: Gratulerer med dagen, Ambjørg!

Dagbok 2018: 16.februar

Klokka er 22.25, temperaturen ute er + 1 grad, det har regna litt og sludda litt,  det har ikkje kome store nedbørsmengder, men isen held seg veldig godt somme stader.
Det er snart ein halv time sidan eg kom heim, då hadde eg vore ute på rek sidan klokka 11.30. Kan ikkje nekte for at det er godt med eit par-tre timar heime åleine om kvelden.
Eg var først til synskontroll hos Specsavers, noko eg brukar å ta ca.kvart 5.år. Som regel plar eg gå opp eit hakk i brillestyrke, den var ikkje heilt nødvendig no, så eg kan vente litt om eg vil, til anten glasa eller innfatninga ryk på dei eg har. Ein heil time tok kontrollen. No tok eg kontrollen i samband med at eg skal fornye førarkortet. Eg fekk skjema som eg tek med til legen.
Det var ingen vits i å gå heim før eg gjekk ut på Heimen, men eg var ein liten tur ned på Amfi, der eg mellom anna kjøpte meg eit beger med salat.
Eg kom opp til Nils i 14-tida, så det vart lenge nok både for han og meg i dag. Han hadde fått Ocxycodone om morgonen, og var rimeleg bra då eg kom. Eirik ringde og spurde om han kunne komme innom, og då ville Nils ha meir medisin, noko han fekk. Han hadde vondt i hofta. Aberet med medisinen er at han blir nokså sløv, og snakkar utydeleg, på samme tid som han høyrer dårleg. Han er eigentleg heilt klar i toppen, men det ser ikkje alltid slik ut.
Legen var innom i dag, og ho beordra meir smertelindrande plaster, så då klarer han seg kanskje med mindre medisin. Ho såg også på øyrene hans, og det eine er tett-men han skulle vel høyre på det andre. Det med hørselen plagar han mykje, for han får ikkje med seg alt som folk seier. Men han er ganske godt orientert om det som skjer i verda, for når han er åleine på rommet har han VELDIG høgt på TV-en. 
Men han åt opp all bacalaoen han fekk til middag og syntest det var godt. Og så sov vi sjølvsagt middag begge to.
I løpet av helga må eg skrive årsmelding, og så får vi sjå kva som elles dukkar opp. Fredagane kjem veldig tett no for tida, vekene går fort. God helg!

Dagbok 2018: 15.februar

Klokka er snart 14.00, og då skal eg gå ut til Heimen om Kiwi. Dei to vêrbilda har eg tatt frå altanen. Blir ikkje så spennande bilde, så lenge eg berre har eit stort kamera som eg må bere på-i tillegg til mykje anna.

Det er lettskya, litt vind og + 7 grader ute. Det er nesten som ein begynner å føle at det går mot vår, sjølv om vi godt veit at det kan komme snø både i mars og april.

Nils ringde til meg før middag for å fortelle at han var betre i dag. Og takk for det! Han hadde ete godt til frokost, men verkte, så han skulle få meir smertestillande. Han strålte heile bekkenområdet på Åse den 2.august, men det var såpass kraftig at han kan ikkje gjere det opp att. Men det var god hjelp lenge.

Det har ikkje blitt så mykje gjort med meg her heime i dag, men eg laga meg tomatsuppe med egg til middag, og mens suppa kokte kom eg på at det var torsdag. Då er det ballj på Heimen.

Klokka er no 22.25, og det er ei stund sidan eg kom heim. Måtte innom facebook som snarast. Temperaturen ute er + 3,5 grader C , det er opplett og litt vind. Det har nesten vore litt vårleg i dag.

Eg gjekk heimanfrå ca. kl.14, men gjekk om Kiwibutikken, noko som gjer turen til Heimen dobbelt så lang. Men det er fint å gå når veret er bra, får både frisk luft og mosjon. Nils var heldigvis ikkje så elendig i dag som han var i går, han var i ganske bra form, men det skal ingen ting til før han blir heilt utsliten, så svak er han, og det har han vore lenge. Men han hadde ikkje så mykje smerter i dag, så då slapp han så mykje ekstra medisin. Han åt litt middag, men er ikkje så begeistra for ball. Eg hadde med raude Valentinroser i dag i staden for i går, og så hadde eg kjøpt meir druer. Frukt er liksom det einaste han har lyst på. Etter middag kom Solfrid kreftkoordinator på besøk, og det er alltid kjekt. Vi eg blitt godt kjende med henne etter kvart. I morgon kjem LInda, det er legen. Etter at Solfrid hadde gått, sov vi middag, og så vart det TV og styr og stell resten av kvelden. Eg gjekk heim litt over halv ti. 

I morgon skal eg møte til synstest kl.12.15, og så blir det kanskje ein tur på Amfi før eg går opp ti Nils, så då blir eg vekke heile dagen.

Dagbok 2018: 14.februar, St. Valentins dag

Klokka er snart 21.30. Det er overskya, litt vind og + 5 grader C. Eg kom att frå Heimen for mindre enn eit kvarter sidan. Nils ville eg skulle gå, så han fekk sove. Men han bad meg seie ifrå til pleiarane at eg gjekk, då ser dei inn til han av og til. Det treng dei ikkje når eg er der. Eg spurde om han følte seg trygg og det gjorde han. Sjukepleiarane og hjelpepleiarane er berre heilt fantastiske både mot han og meg. Eg bur nesten meir der ute enn her.
Han har vore nokså stabil når det gjeld sjukdom, medisin etc. sidan han kom ut på Heimen, men siste tida har det gått nedover med han, ikkje fort men litt og litt.
I dag var han nokså sløv, for han hadde fått meir medisin enn vanleg. Han greidde ikkje å halde seg vaken lenge om gongen. Han fekk ikkje i seg mat etter at eg kom, men hadde ete litt til lunsj. Det minner om slik han var dei gongane han hadde infeksjon. Legen skal sjå til han i morgon, og finne ut om ho kan gjere noko med medisinen. I dag hadde han fått Oxycodone to gonger, og eg trur det var mykje derfor han var så trøtt. Når han er vaken, er han heilt klar i toppen, og det er no bra.
Med tanke på korleis han var i fjor vinter er det utruleg at han har fått så mange gode dagar etterpå.
Eg får ikkje gjort så mykje når eg går her åleine på føremiddagane og ikkje veit korleis han har det, så eg håper han er bra nok til å ringe heim i morgon.
I dag fekk eg i alle fall stroke og hengt opp att kjøkkengardinene, og så er det litt klesvask og diverse anna som må gjerast sjølv om eg bur åleine.
Fekk skrive ein liten notis til avisa innimellom. Ikkje noko litterært meisterverk akkurat. Før møtet neste onsdag må eg ha klar årsmeldinga for 2017. Den blir vel lik den i fjor - om lag.

Dagbok 2018: 13.februar

Klokka er 21.50, temperaturen er + 4 grader og det blæs litt; ikkje så mykje her som lenger nede.( På føremiddagen var det +6 grader og sol.) Det er vel eit kvarter sidan eg kom heim, så eg har fått kveikt i omnen mellom anna - når eg kjem heim så tidleg på kveld vil eg ha det varmt sidan eg blir oppe ei stund. Mens eg sat ut på Heimen kom eg på at det var feitetirsdag i dag, og sidan eg hadde ein klatt rømmegraut i frysaren, står den no til tining i mikrobølgeovnen.
Når eg vaknar om morgonen har eg ikkje lyst å stå opp. Eg har ikkje noko som MÅ gjerast eller så mykje å sjå fram til. Men sidan ryggen må opp for å komme i form ,så kjem eg meg ut or senga i anstendig tid.
Det er lurt å legge planar, for då kjem ein i gang med noko. I dag skulle eg vaske rundt på benkar, flisar etc. og shine opp kjøkkenet. Men så kom eg på den tanken at eg like godt kunne ta tak og vegger også, så var det gjort. Når gamle kjerringar begynner å klatre på stolar og bord, kan det gå gale, men det gjekk heilt fint, og i morgon skal eg stryke og henge opp att gardinene. Det er planen!
Nils ringde heim rett etter at eg var ferdig med vaskinga og minte meg på at eg måtte bestille time hos lege og optiker, sidan eg må fornye sertifikatet . Eg ringde først til legesenteret og spurde om å få time hos fastlegen min før 11.mars- og eg sa kva det galdt. Nei, der var ingen ledig time-men ho skulle sjå om der var avbestillingar, og det var der, den 22.februar. Det var supert. Men så var det spørsmål om det var råd å få time til synsundersøking før den tid. Eg var innom butikken, men der var det fullbooka. Men kanskje det kom ei avbestilling? Ho fekk mobilnummeret mitt og etter at eg var komen opp på Heimen ringde ho og sa at eg kunne få komme den 16.februar. Det er ikkje obligatorisk med synstest før ein skal fornye sertifikatet, men vi har funne ut at ved å gjere det slik, slår ein to fluger i ein smekk, og så slepp ein synstest hos legen. Den 21.februar er det årsmøte i pensjonistlaget, så no får eg det travelt ei tid.
Eg var bra sliten då eg kom opp til Nils i dag. Først hadde eg vaska, så gjekk eg ned i Vik, og etter at eg hadde vore til Specsavers gjekk eg ein tur nedom Amfi før eg gjekk opp på Heimen. Eg går og går, men har gyldig sertifikat!
Nils hadde vore dårleg i dag også, men kom seg etter at han fekk Oxycodone, så han var i bra form då eg kom, og han åt opp nesten all middagen sin. Til lunsj hadde dei fått rømmegraut.
Eg hadde med clementinar og druer til han, han har alltid frukt i kjøleskapet sitt. Legen var innom i dag, ho ville sjå om ho kunne gjere noko meir med øyret hans, slik at han får hørselen tilbake. Når han seier at han er dårleg, vil det seie at han har vondt i ryggen, hofta eller andre stader, han har ikkje feber eller infeksjon. Legen meinte at han kan få meir Oxycodone når han venner seg til den. Eg gjekk frå Heimen ca. 21.15, då ville han sove. No skal eg sjå om grauten er tina.

Dagbok 2018: 12.februar.

Denne vesle svartetrosten blei visst att då dei andre for mot sør. Han kjem på besøk kvar dag og får brødsmular og havregryn som eg legg på rekkverket.

Klokka er21.40 og det er eit kvarters tid sidan eg kom heim. Det er minus 2 grader C ute og det har kome nysnø.

Er tok ikkje sjansen på å vaspe i snø opp elvavegen i kveld så eg fylgde bilvegane på kryss og tvers og fekk såleis ein litt lengre tur. Eg har ikkje vore heilt god i armen min i dag eller skuldrane, så eg tenkte på at viss der var så mykje snø at det måtte mòkast fekk det vere til i morgon. Og så kom eg heim til ferdigmòka tun ! Det er vel ein av naboane som er syndaren, men han/ho må melde seg så eg får takka om ikkje anna. Det var veldig kjærkome akkurat i dag.

Eg var ikkje så effektiv på føremiddagen i dag. Vart gåande å vente på at Nils kanskje ville ringe og seie korleis det stod til. Men ingen ringde, så eg gjekk ut på Heimen litt tidlegare enn eg plar. Eg kan ikkje seie at Nils var i fin form, men han var rimeleg bra. På føremiddagen hadde han vore dårleg og verkt i ryggen. Så hadde han fått ein Oxycodone -tablett såpass han kom seg til.

Appetitten er ikkje slik som han var ei stund, men han et litt frukt som eg gir han, og han er ikkje avmagra. I dag var han såpass at han fekk barbert seg. Eg stiller som hjelpepleiar, så han får kanskje litt betre stell enn han elles ville ha fått. Eg hjelpte til med kveldsstellet, så han var klar for natta då eg gjekk. Han vil gjerne ha det slik, og han seier ifrå når han meiner eg kan gå. Det har eg sagt han skal gjere.

Eg har ikkje ete noko der ute i dag, men laga meg tomatsuppe med egg før eg gjekk heimanfrå. No skal eg ha meg ei brødskive, for MIN appetitt er det ikkje noko i vegen med.

Nils har alltid likt så godt å snakke i telefonen, men no har han så store problem med hørselen at det kan vere vanskeleg. Ein må snakke veldig høgt-så går det bra.

Dagbok 2018: 11. februar. Fastelavn og morsdag

Klokka er 13.50, temperaturen er + 2 grader og no har det begynt å snø igjen, eller sludde får eg vel heller seie. Eg skal snart ut og vandre, på vegen som de ser Det er stort sett bert her, men is og snø lenger ute i gata.

Eg skal tilstå at eg har sete mykje ved datamaskina i dag, noko nyttig har eg gjort, men ikkje alt har vore like naudsynt.

Elles har eg no styrt litt i huset, ikkje mykje, men satsar på at sundag er kviledagen.

Eg har ikkje høyrt frå Nils i dag, så eg er litt spent på korleis det står til i dag også. Håper han er rimeleg bra. Eg laga meg eit ostesmørbrød, det får vere middag i dag. Eg har god appetitt og er ikkje så nøye på kva eg et. Men å lage middag til berre meg sjølv, det skjer ikkje ofte. I dag har eg tenkt å openberre meg i den nye strikkejakka mi-då sperrer dei vel opp augo der ute. Skal skrive meir når eg kjem att i kveld.

Nabojenta Turid fyller 50 år i dag. Ho og Margrete gjekk i samme klasse på skulen. No bur Turid i Oslo.

Klokka 21.35: Temperatur o grader C, opplett.

Kom nettopp inn døra, har vore hos Nils sidan klokka 15. Han var ikkje i form i dag, slapp og appetittlaus. Han kom seg litt utover dagen/kvelden. Han har hatt mange slike nedturar, og har kome seg til att. Eg håper han gjer det denne gongen også. Han er klar i hovudet, så det er greitt å prate med han, men han plagast med hørselen. Vi såg Farmen kjendis i lag, men no får vi sjå finalen kvar for oss.

Eg hadde på meg den nye jakka i dag, den var varm og god.

Bok nr.3 -2018: Selfies

Eg har hatt stor glede av å lese alle bøkene i denne serien. Dei er velskrivne, og opplesaren er framifrå. Men denne boka var ikkje fullt så bra som dei eg har lese tidlegare. Det blei liksom litt for mykje rot-for mange mord, og liksom "too much" av alt.

Som de veit er det ikkje mykje eg får lese kvar dag, så eg ville kanskje fått eit anna inntrykk om eg las meir samanhengande.

Adler-Olsen er endelig klar med sitt 7. bind om Avdeling Q. Det danske førsteopplaget er på hele 200.000 eksemplarer! I Selfies gjør han atter en gang det han kan best: å skildre smerten og kampen for å overleve maktesløsheten. Avdelingen står i fare for å legges ned på grunn av lav oppklaringsprosent. Rose er sunket ned i en dypt psykotisk tilstand, knyttet til en mørk fortid. Men snart hoper nye og intrikate saker seg opp for Carl, Assad og Gordon: Tre unge jenter som lever på sosialstøtte, bestemmer seg for å rane en nattklubb når pengene de får fra det offentlige ikke strekker til. Saksbehandleren deres er ensom, bitter og alvorlig syk. Hun hater de kravstore klientene sine, og legger en djevelsk plan for hvordan hun skal hevne seg på dem. En eldre kvinne blir funnet drept i Kongens Have. Tilsynelatende er disse hendelsenene helt uavhengige av hverandre, men etter hvert skal det vise seg å være en sammenheng mellom dem. Nok en gang har Jussi Adler-Olsen skrevet en thriller som holder leseren fast.

Dagbok 2018: 10.februar

Bildet stal eg frå Margrete sin blogg. Eg kunne ha vedda på at veggene i restauranten bestod av murstein og sement. Eg måtte bort å kjenne på den før eg innsåg at det var tapet!

Klokka er 22.20 og det er eit kvarter sidan eg kom heim. Temperaturen ute er + 3grader C og det blæs aldri så lite. Isen smeltar på vegane og dei fleste er berre, men her i Starevegen har vi framleis is og sørpe.
I dag før middag ringde Nils heim og sa at han var skikkelig dårleg. Han trudde han hadde fått influensa. Så han ville ikkje ha besøk av andre enn meg i dag. No er både han og eg vaksinerte, men mange får sykja likevel. Eg syntest det var litt rart for der er ingen på Heimen som er sjuke, og eg har ikkje vore i kontakt med nokon som har den.(Eg har nesten isolert meg).
Eg vart sjølvsagt bekymra, men rekna med at han var i gode hender, så eg ville halde avtalen med Margrete. Vi skulle møtast på Amfi klokka 13-for eg ville gå nedover. Eg skulle handle eit par småting til meg sjølv, og Erlend skulle få seg ny skjorte. Vi rusla rundt på Amfi og eg fann det eg skulle ha, men så var det litt vanskeleg å bestemme seg for skjorte......så vi beslutta å ta turen opp til Staurset. Lenge sidan eg har vore der, men der var det jammen mykje-både varer og kundar. Dessverre har eg ikkje bruk for noko nytt akkurat no, men Erlend fann seg to skjorter som han var fornøgd med.
Morsdagsgåva frå Margrete var kafé-lunsj, og vi bestemte oss for Napoli. Der åt vi deilige store kebabrullar. Det er lenge sidan eg har vore SÅ mett.
Margrete køyrde meg opp til Heimen og det var ikkje med lett hjarte eg tok heisen opp i dag. Var veldig spent på kva som ville møte meg.
Men der låg mannen i tilsynelatande god form og såg på hopprenn på TV. Han hadde ikkje influensa, og takk for det, men han hadde vore elendig om morgonen og måtte få ein ekstra tablett. Så sovna han og vakna i bra form.
Han hadde fått middag før eg kom, det er andre rutiner på laurdag og sundag, men vi fekk kaffi og fastelavnsbolle. Til kveldsmat kom ho med 5 halve brødskiver og ei skål med pastasalat med kylling. Eg åt salaten, Nils åt alle brødskivene. 
Eg hjelpte til med kveldsstellet før eg gjekk heim klokka 21.45, då var Nils trøtt!
Eg spurde om han ville ha besøk i morgon-det var han ikkje så positiv til. MEG reknar han ikkje som besøk, så eg kan vere der så mykje eg vil.

Dagbok 2018: 9.februar

Klokka er 22.40, temperaturen ute er + 2 grader C, på dagtid var den oppe i +5.
Eg gjekk frå heimen litt før klokka 22 i kveld, så det er ei stund sidan eg kom heim. Måtte sette i vatn den fine morsdagsbuketten med tulipanar som eg fekk av Solveig først, og så måtte eg inn på FB og "krangle" litt.....og så går tida. Skulle hatt eit bilde av tulipanane, men dei treng å komme seg litt etter transporten.
Nils ringde heim på føremiddagen i dag, og sa at han hadde kome seg til att. I storform er han ikkje , men han hadde det rimeleg bra i dag. Eg gjekk heimanfrå i 15-tida så eg kom før han hadde ete middag. I dag var det lapskaus, og det var lett å ete. Han åt opp flatbrøda han fekk til, også, og så fekk han fruktsalat til dessert. Dei får stort sett god mat. Eg er hos Nils mange timar for dag, men tida går fort. I dag var det berre han som sov middag, eg las lydbok. Og så blir det mykje TV !
På føremiddagen i dag sat eg og strikka ei stund, men fann ut at armen var bra nok, så eg vaska ned badet, tak, vegger og golv. Eg var ikkje heilt nøgd med jobben eg gjorde, men alt er betre enn ingen ting.
Solveig kom innover ein tur, og sidan eg ikkje skulle handle i dag, kom ho berre ei snartur opp på Heimen. Audun er heime denne helga.
I morgon har Margrete invitert meg med på kafé, i høve morsdagen. Då får eg handla litt med det same. Det er alltid noko ein treng. Eg et ikkje når eg er på Heimen, så eg må ha meg litt mat når eg kjem heim.

Der var så mykje tulipanar at det blei til ein bukett på kjøkkenet også.

Dagbok 2018: 8.februar

Klokka er 21.40, temperaturen ute er + 4 grader, så is og snø smeltar, i alle fall litt. I kveld gjekk eg heim att utan broddar, men det er langt ifrå bert her i Starevegen.
Eg gjekk heim litt tidlegare enn vanleg i kveld. Nils var ikkje i vigør i dag, han hadde hatt vondt i magen sist natt og sove lite, så han var trøtt. Han fekk seg ein skikkelig lang middagslur i dag, utan at han kvikna så mykje til av det. Han har hatt slike dagar og kveldar mange gonger før, men no hadde vi hatt mange fine dagar. Håpar det rettar seg opp att denne gongen også. Han åt ikkje så mykje middag i dag, det er ball kvar torsdag, både legen og eg synest det er vel ofte. Men det er visst skikk og bruk her i Ørsta/Volda-i alle fall på kafeane.
Han var no såpass i form at vi kunne sjå TV i lag, men han hadde ingen ting imot at eg gjekk klokka 21-for han ville sove.
Føremiddagen i dag brukte eg til å strikke ferdig ein lest, bere inn ved og støvsuge. Eg kan ikkje gjere alt eg vil, for høgre armen protesterer. Eg tok vegen om Kiwi/ASKO då eg gjekk ut til Nils. Kjøpte med meg litt frukt. Noko anna er det ikkje vits å ha med seg.
I dag er det 2 mnd. sidan han flytta ut på Heimen, tida går fort uansett når ein er gammal.
Det blir ikkje tidleg eg legg meg i kveld for jammen fekk eg ein bra middagslur eg også. Men eg åt ikkje ball i dag, så eg lyt finne meg litt saltmat. Her går det mest i brødmat.

Dagbok 2018: 7.februar

Klokka er 21.58er så vidt under 0 grader C og det har kome meir snø mens eg var på Heimen.No er det opplett. Sist natt hadde det også kome litt snø, så eg måtte ut og mòke litt, noko som armen min ikkje likte. Eg trudde den var blitt bra-men ikkje heilt.

Elles så baka eg brød før middag, skreiv eit referat etc. Sleit meg ikkje ut akkurat. Gjekk utover til Nils før klokka 15, og var der til ca 21.30. Sjølv om vi har berre eitt rom å vere på og Nils ligg i senga, så går tida fort. Nils fekk middag kl.16.00, eg fekk kaffi og kake. Etterpå sov vi litt middag, og så kom Margrete innom. Ho hadde vore på politisk møte i Honndalen i dag, og skulle plukke opp Erlend, som var på musikkøving på Kaihuset i Ørsta. 

Ho hadde med ei litt artig gåve til Nils, i staden for blomster, som ho sa. Det er ein stein som er måla ein fugl på, ei kjøtmeis. Den er mykje finare enn på bildet som eg har tatt med mobilen min. Og det som er mest spesielt er at Nils kjenner godt mannen som har måla motivet. No har eg sett steinen i vinduskarmen, slik at Nils kan sjå den frå senga.

Nils hadde det etter måten bra i dag, han åt opp all maten sin, og var ikkje trøttare enn normalt. I kveld hjelpte eg han med barberinga, og diverse anna kveldsstell. Eg trur han set pris på at eg "legg" han før eg går. Vi såg første delen av "Farmen kjendis" - eg tek opp serien her heime, så no skal eg snart sjå andre delen.

Og så får eg finne meg litt mat. Skal ikkje skjule at det går mykje i brødmat, og i kveld har eg godt heimebakt brød.

Dagbok 2018: 6.februar: Samefolkets dag.

Klokka er 21.50,og temperaturen er minus 2 grader. I dag har det vore overskya, men opphaldsvêr. Eg gjekk frå Heimen klokka 21.15 i Kveld,  litt tidlegare enn vanleg sidan eg har vore vekke heile dagen.
Nils var i betre form i dag enn i går, så vi hadde det kjekt- i all enkelheit. Noko som er litt strevsomt er at Nils no høyrer veldig dårleg, så han må ha TV-en veldig høgt på. Før var det eg som var mest tunghøyrd. Dei har spyla øyrene hans fleire gonger utan at det han blitt betre, så det er vel noko anna som feilar. Viss nokon ringer til han, må dei vere klar over at dei må snakke veldig høgt.(Dette til orientering).
I dag gjekk eg heimanfrå før halv 12, skulle på styremøte på kulturhuset. Etter møtet gjekk eg ned på Amfi for å sjå om det var mulig å få klipt håret sitt. Eg slapp til med ein gong, og ei hyggelig ung dame klipte meg kort og godt. Håret mitt er etter kvart gammalt og tynt, så ingen kan utrette under med det.
På Bunnpris gjekk eg løs i salatbaren, plukka med meg både det eine og det andre og tok med meg. I tillegg kjøpte eg ein pakke druer. 
I Ørsta har vi no fire sportsforretningar, og i nummer tre fekk eg endeleg tak i ulltrøye til Nils. Han ligg i ulltrøyer dag og natt, så dei må skiftast ofte. Det gode med ull er at det går an å sveitte utan å bli klam. Det finst eit utal fine ulltrøyer for damer, for menn er utvalet mykje dårlegare, noko eg gjorde dei merksame på  i butikkane. Dei var einige med meg, og ville snakke med produsentane om det.
Salaten eg hadde kjøpt vart middagen min, mens Nils åt kjøtkaker - men druene ville han ha! Håper berre han ikkje blir dårleg i magen av dei. Eg hadde ikkje hjerte til å ta i frå han gleda, når det endeleg var noko som freista. NB: Eg åt min del av dei.
No svelt eg igjen, så eg må finne meg noko mat.
Eg er mykje betre i armen , så no har eg begynt å strikke igjen.