Eg har brukt lang tid på å lese/høyre denne relativt tynne boka. Eg har hatt vanskelig for å konsentrere meg; mens eg har høyrt på opplesaren, har tankane berre vandra andre vegar. Merkelig i grunnen, for boka er ikkje dårleg, det vart berre litt for mange namn, sceneskifte etc. Og språket er for å seie det mildt, litt for blomstrande. Eg forstår no kvar Staalesens Varg Veum har henta alle spåkblomstrane sine frå; her er samanlikningar og andre uttrykk så det held. Somme gode, andre berre forstyrrande. Eit av dei eg hugsar:"Hun var naken som en hattenål uten hatt".Mot slutten vert boka meir alvorsfylt og etter mi meining betre.
Det som gjorde at eg ville lese denne boka ferdig, var tida og staden den hendingane gjekk føre seg:Berlin 1936- OL-året. Og boka skildrar korleis det var å leve i Tyskland på denne tida, med jødeforfølging, korrupsjon og alt vi veit skjedde. Mot slutten hamnar detektiven i fangeleir og då kjem der eit anna alvor inn i forteljinga som elles er halden i ein litt slentrande sarkastisk stil.
Eg føler at mysteriet ikkje vart fullt oppklara, men det kan vere eg som er treig!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar