Denne boka fekk eg av Margrete til jul. Det var ei bok eg ønskte meg, av mange grunnar. Eg kjenner godt ho som har skrive boka, eg hadde henne som lærar då eg tok norsk grunnfag på DH i Ørsta, og seinare gjekk eg på franskkurs med henne.Det var
ein grunn til at eg gjerne ville lese boka. Den andre grunnen er innlysande, eg kjenner mange av kvinnene ho skriv om, somme kjenner eg godt, andre berre av omtale.Somme av kvinnene vart fødde langt tilbake på 1800-talet, og døde for lengst, andre er på alder med barna mine og lever enno i beste velgåande. Reidun har skrive ei viktig bok, og ho har ikkje tatt lett på oppgåva. Ho har funne fram til kvinner som har utmerka seg på ein eller annan måte, gjennom arbeidet sitt og/ eller i politikk og samfunnsliv.Boka speglar kvinnerolla gjennom mange år og er såleis også eit historisk "verk". Det siste kapittelet i boka handlar om konene på gardar i Åmdalen, der Reidun si mor var ei av dei. Det var kanskje det mest "rørande" kapittelet. Eg har hatt stor glede av å lese boka, og kjem sikkert til å ta den att innimellom. Eg kan nemne at boka har over 300 sider med tekst og bilde, og historia til nærmare 40 kvinner. Mykje arbeid har Reidun lagt ned i dette verket-eg veit ikkje om andre som har gjort noko liknande.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar