Dagbok 2018: 18.januar

Gratulerer med dagen, Håkon!

Klokka er snart 14,temperaturen ute er + 1 grad C, og eg driv og lagar middag-det skjer ikkje ofte. Men i dag fekk eg ein idé om å lage laks i ovnen, og kanskje ta med til Nils (Men eg må vel ete den sjølv?) Det er ball på Heimen om torsdagane, og det er ikkje Nils så begeistra for. Forresten er han ikkje glad i mat slik som før.
I dag har eg vore i ro heime heile føremiddagen, og det var litt uvant. Har skrive eit kort referat til avisa, lagt i hop og stroke klede, rippa bøker etc. Ikkje så mykje å gjere heime når eg er her åleine, og det ikkje er snø å mòke eller plenar å klippe. Må vel snart begynne å vaske ned, men det er betre når det blir mildare i vêret.
Reparasjonen av ovnen var ikkje heilt vellykka, men i dag har eg gjort eit nytt forsøk.

I dag fyller Håkon 24 år. Eg hugsar så godt den vinteren han vart fødd, det var det året det var OL på Lillehammer og maskotane heitte Kristin og Håkon. Mange gutar vart døypte Håkon det året. Håkon studerer norsk i volda no, i tillegg til han jobbar som assistent på VVS, der Margrete underviser.
Håkon og Birte bur i ei leilegheit ovafor sjukehuset ein stad-eg har ikkje vore der. Eg fer ikkje så vide for tida, som kjent.

Klokka er no 21.55 og det er ein halv time sidan eg gjekk frå Heimen. Det har kome eit lite lag med snø oppå isen, og temperaturen er 0 grader C, så broddane gjer nytte for seg.
I dag fann eg ut at eg skulle lage middag, så eg sette laks i ovnen, kokte poteter og laga remuladesaus. Dette var ein av yndlingsrettane til Nils den tida han var frisk og hadde appetitt. Eg åt først sjølv og så laga eg til ein porsjon som eg tok med meg ut på Heimen; der er det ball på torsdagar og det er han ikkje begeistra for. Eg gjekk utover i 15-tida for å rekke fram før middag, men då eg kom ut gjennom Starevegen stod der ein mann som insisterte på å køyre meg; han og kona skulle ut å køyre uansett. Han køyrde meg heilt til døra.
Men Nils ville ikkje ha maten, han hadde nettopp ete lunsj, sa han .Og det var sant, for alt var forseinka i dag. Men då det leid så langt at han skulle ete middag, ville han ha laksen og åt opp alt saman. Han var litt slapp og trøytt i dag, ikkje i slik form som i går. Det går opp og ned. Kveldsmat får han til vanleg klokka 19.00, men då dei ikkje hadde kome med noko klokka 20.30, måtte eg ut og tigge mat til han. Det er så ymse som skjer ein slik stad, så det kan vere gode grunnar for at dei gløymer. Eg går no der og masar, dei blir vel lei av meg snart.