Bok nr.61: Ruth Maiers dagbok.

Denne boka har Margrete skrive om før, og eg har lese berre 3 CD-ar av den enno. Om eg kjem til å lese alle 16, står att å sjå.Der er nemlig ein "feil" med denne boka, og det er at opplesaren les så vakkert og poetisk at eg er i draumeland før eg veit ordet av det.Så kanskje eg forlenger lånefristen og har den til "sengelektyre" framover hausten?
PS:Det blei til at eg las ferdig denne boka, og angrar ikkje på det. Sjølv om den ikkje er direkte spennande eller innheld så mykje ytre handling, så er her mange tankar og betraktningar. Frå den unge jødiske jenta som levde nokre år i Norge, for seinare å bli ført til gasskammeret. Ein av grunnane til at boka fengsla, er forfattaren, som les boka sjølv. Det er som alt blir eit poetisk epos i hans munn. Les og nyt! Det er mitt råd.