Dagbok 2018: 15.april. Framhald.

No kom eg nettopp heim att frå besøk på Ørstaheimen. Marit køyrde meg ut kl.17, og så GJEKK eg heim kl.21.30. Dermed har eg altså gått heim to gonger i dag-morgon og kveld. Det har gått bra med kneet til denne tid. LITT kjenner eg, men det er ikkje gale. Det er ein stor fridom i det å kunne gå på eigne bein. Eg veit at eg har mange gode hjelparar som gjerne køyrer meg hit og dit, men så er det dette med å vere sjølvhjelpt.
Sist natt overnatta eg på Heimen, men det vart for lite søvn, derfor ville eg heim og sove i senga mi i natt. Eg kan likevel ikkje gjere noko frå eller til om eg er der ute. Det er kanskje ei tilfredsstilling for meg sjølv, men Nils får så godt stell og dei er så snille med han at eg føler meg trygg. Sjukdommen går sin gang, og når han ikkje verken kan ete eller drikke går det fort nedover. Men han får morfin og anna smertelindring så han slepp å lide-det er det som er viktig no.
Eg var heime ei stund midt på dagen i dag, då ordna eg diverse i huset, mest klesvask, og så sov eg litt på solsenga, men er framleis på underskot når det gjeld søvn. Alle seier at eg må ta vare på meg sjølv -og det må eg vel. Var veldig oppesen heilt til kneet svikta på samme tid som Nils vart dårlegare. Men vi får vel stå han av.
Det er fint ute i kveld også, og + 9 grader no eg kom heim.