Dagbok 2017: 22.desember

Klokka er snart 22.00, utetemperaturen + 4,5 grader C, g det silregnar. Eg kom inn døra for nokre få minutt sidan, og eg kjenner at det dryp av hovudet mutt til tross for at eg hadde hette på meg. Det var nesten som eg angra på at eg tok Elvevegen i kveld, for jammen var Vikelva stor, og det høyrdest. Men alt gjekk bra, og eg trur eg var litt under 20 minutt i kveld. Eitt gode er det med regnet, det renn vekk av seg sjølv, og vegane er ikkje glatte. Det vart visst to goder.
Dette vart ein litt rar dag. Eg venta Einar og Audun innover, så eg sette ikkje i gang med noko storarbeid, og ikkje hadde eg så mykje som skulle gjerast heller. Eg rydda litt, strauk litt etc. Og så gjekk plutseleg lyset og alt stoppa opp. Straumen kom att etter mindre enn eitt minutt, men då var TV-en ute, laptoppen var kobla frå og store-maskina var det heller ikkje særleg liv i. Alle veit at det kan bli litt plundrete med straumbrot, men no veit eg heldigvis at eg må ta ut ruteren og starte den på nytt, og det gjorde eg. DAB-radioen hadde eg fått liv i før på dag. Folk i gamle dagar måtte jammen få mykje tid til overs-med tanke på den tida vi no brukar på alle duppedittane våre.

Då gutane kom var det langt på kveld, følte eg, for ute var det bekmørkt. Etter at dei hadde fiksa eitt og anna for meg, vart det handling i Furene. Einar og eg har handla i lag før, og han er noko av det mest effektive eg veit, men å stille med to shopping-assistentar -det er ikkje til å beskrive. Eg hadde stort sett berre å dra kortet. Varene vart plassert i nett og borne ut i bilen. Det var stort sett matvarer, men vi var også innom Plantasjen. Ikkje heilt uventa var der nokså utplukka.
Vi var heimom med varene før dei køyrde meg ut på Heimen. Eg trudde nesten det var midt på natta, men klokka var ikkje stort meir enn 5. Eg var der til vi hadde sett Beat for beat.
Nils har hatt ein bra dag i dag; heilt pigg er han ikkje, og matlysta var ikkje på topp. Det var eg som åt mesteparten av kveldsmaten i dag; eg kom brått på at eg ikkje hadde ete sidan frokost.
Nils har panta seg ein stor , god rullestol, som han nesten kan ligge i. Den skal han ha på julaftan.
No skal eg ned i kjellaren. Der ligg alle varene strøydde utover golvet. Dei skal plasserast i kjøleskap og frysar. Rikeleg av det meste, men kjenner eg meg sjølv rett, må eg kanskje ein liten tur på butikk i morgon også. Olaug og Håkon kjem innover då, og kanskje dukkar det opp fleire.
HBO-ane spurde ofte om vi var einsame, det var så mange eldre som var det. Vi kunne med stor glede seie at einsame er vi ikkje.