Gratulerer med 15-årsdagen, Eivind!
Klokka er 18.00, temperaturen er+ 14 grader C og det har regna smått og pent i dag. Sjølv sette eg pris på regnet, men for alle dei som skal ut og feire dagen i morgon, er det nok ikkje så kjærkome.
Elles går dagane fort, etter eit visst mønster som tek til med HBO klokka 9-9.30. Vi har i grunnen sagt 9.30, men det er betre dei kjem for tidleg enn for seint. Eg er alltid oppe når dei kjem, og om Nils ikkje er det, så er det ikkje så farleg. Etter kvart kjenner vi dei fleste som er innom. Den første som var innom i dag tok blodprøve for å sjekke blodprosenten, men då Nils snakka med legen på Ørstaheimen litt seinare, sa ho at det var det fastlegen som skulle styre med. Dermed veit vi ikkje korleis det ligg an. Nils er om lag som han har vore, verken betre eller verre, og det må vi vere nøgde med. No ser han fotballkamp på TV, og når han er oppteken med det, kan eg strikke og høyre lydbok.
Eg har litt av kvart å styre med om dagane i tillegg til å vere "pasientvenn". I dag har eg til dømes laga klar litt mat til i morgon når Margrete og ungane kjem, så har eg lagt i hop klede etc. etc. Til middag fann eg nokre røyer(røyr)-ferskvassfisk i frysaren som eg steikte til middag. Etterpå gjekk eg ein tur på nær-butikken og handla diverse småtteri som eg gløymde i går. Og no har eg vaska bad og kjøkken. Innimellom har eg vore litt nostalgisk og funne fram albumet frå 2002 -året då Eivind vart fødd. Han var nr.8 av dei 11 barnebarna våre- og no har han nyss vore konfirmant. Berre synd at vi besteforeldra eldest like fort som barna veks til.
!5 år er kanskje ikkje så lang tid, men når eg ser i albumet, er mykje forandra. Eg har scanna nokre bilde, og no begynner eg å få litt orden på framgangsmåten. Eg kunne det godt før, men så fekk eg ny maskin og nytt program, og dermed må alt lærast på nytt igjen. I dag streika laptoppen igjen, no har den virka heilt fint sidan Eirik reparerte den.
I år er det 15 år sidan Einar var konfirmant, her er han, saman med søsken og søsken- barn. Han er den eldste av barnebarna våre.
Eg har fleire gonger nemnt at vi har gode naboar. Mange av oss flytta inn om lag på samme tid, andre har kome til seinare. Her er nokre av oss i 2002. Ikkje alle er blant oss lenger, og vi saknar dei.
Så vil eg få ønske alle ein fin 17.mai. Vi blir her heime, men får besøk av diverse barn og barnebarn, så det står ikkje på.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar