Lat det vere sagt like godt først som sist: Eg er ingen Dan Brown fan, men har lese dei fleste bøkene hans.
Eg har brukt alt for lang tid på denne boka.Det er ei ulempe når eg skal skrive om den, så eg vil tilrå at de les om boka på Internett dersom de er interesserte i å vite meir. Det eg kan gjere, er å fortelle litt om korleis eg opplevde boka.
Dan Brown er vel kjend av dei fleste som spenningsforfattar og tolkar av alle slags kodar.Denne boka er ikkje noko unntak i så måte, men spenninga er mindre til stades i denne boka, mens kodar og andre tolkingar har overteke. Ikkje meg imot eigentleg, eg synest kodane er interessante og lærerike. Eg brukar her "kode" i svært vid tyding.
Staden er Washington DC, og det vi her får innblikk i er kodar, ritual m.m. knytt til frimurarordenen. Vi får forklaring på dei mange underlige og til dels skræmande rituala som høyrer organisasjonen til, og vi får vite at byen gøymer mange frimurarkodar i arkitekturen. Her er også mykje religionsfilosofi i boka,basert på Bibelen først og fremst, men også på andre religionar og filosofar. Tolkingane er nok mykje Dan Brown sine eigne- eller er dei det? Ikkje veit eg.
Boka er lettlesen, og vi får mykje inn med teskei. Ho kunne med fordel vore nedkorta noko-17 CD-ar er litt for langt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar