Eg vågar følgande postulat:Franske bøker er ikkje som andre bøker.
Skal ein tru det skrivne ord, er franskmenn sjuklig opptekne av kultur,intelligens og klasse.Det var i alle fall mitt første inntrykk av denne boka.Då eg hadde lese ei plate, tenkte eg: Dette orkar eg ikkje !
Men så hadde eg ikkje noko anna, så eg gjorde ein vri:Eg la neste plate inn i datamaskina og begynte å rydde skapa på datarommet mens eg lytta. Då greidde eg å konsentrere meg betre.Neste dag scanna eg bilde mens eg hørte bok osv.Eg har altså lese denne boka parallelt med krimmen.
Og etter kvart fekk eg sansen for dei to forteljarane. Den middelaldrande kvinna og den 12 år gamle superintelligente jenta fortel om livet sitt,deler tankane sine med oss og filosoferer over dei små og store spørsmåla i livet.Dei stiller spørsmåla og svarar sjølve, reflekterer kvar på sin måte. Boka er ingen pageturner, men likevel verd å lese.
NB:Den er verken tung eller vanskelig å lese, og opplesarane er flinke.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar