Agnes har rundet tretti og jobber som flyvertinne. Kjæresten, William, har gjort det slutt. Han har lenge stått i med en annen kvinne. Faren til Agnes eier en bygård, og hun får lov til å låne en leilighet midlertidig. Den egentlige leieboeren heter Åsa Wallander og er for tiden i praksis i Tromsø. Agnes tar kjærlighetssorgen svært alvorlig - selvmedlidenheten når de store høyder, og hun holder senga. Så vondt har hun at hun ser seg nødt til å dempe sorgen med Paralgin forte. Og ikke klarer hun å la være å snoke i Åsa Wallanders saker.(Frå nettet).
Margrete har skrive om boka før, så eg skal vere kort.
Temaet i boka er eigentlig ikkje morsomt i det heile tatt, men måten Agnes og livet hennar blir skildra på, kallar likevel på smilet. Det er ein slags galgenhumor som går gjennom heile teksten. Forteljestilen gjer at ein ser det tragikomiske i situasjonen og det som skjer vidare.Utan å bagatellisere sviket Agnes har opplevd. Henriette Stenstrup les veldig godt.
Eg vil anbefale andre å lese boka.
Eit lite klipp frå boka:
Agnes finn ein lapp ved døra:
"Trenger du noen å snakke med? Savner du å dele erfaringer med andre i samme situasjon?" står det i eit skriv frå Pårørendeforeningen, som har møte kvar første tysdag i månaden." God stemning og ferske vafler."
Temaet i boka er eigentlig ikkje morsomt i det heile tatt, men måten Agnes og livet hennar blir skildra på, kallar likevel på smilet. Det er ein slags galgenhumor som går gjennom heile teksten. Forteljestilen gjer at ein ser det tragikomiske i situasjonen og det som skjer vidare.Utan å bagatellisere sviket Agnes har opplevd. Henriette Stenstrup les veldig godt.
Eg vil anbefale andre å lese boka.
Eit lite klipp frå boka:
Agnes finn ein lapp ved døra:
"Trenger du noen å snakke med? Savner du å dele erfaringer med andre i samme situasjon?" står det i eit skriv frå Pårørendeforeningen, som har møte kvar første tysdag i månaden." God stemning og ferske vafler."
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar