Somme tider synest eg det er kjekt og avslappande å lese ein krimroman utan noko djupare meining.
Eg likar denne forfattaren, særlig språket, som er lettflytande og litt ironisk. Likar også sakførar Svend Foyn og hunden hans Hulda. Desse bøkene høver godt å lese som lydbøker, fordi dei har enkel handling og få personar å halde styr på. Denne boka var ikkje spesielt spennande, sjølv om slutten vart litt blodig.
Opplesaren gjer ein bra jobb, men eg likte betre han som las den førre Mehlumboka eg las.(Bake kake søte)
1 kommentar:
Greit å lese krim som underhaldning. For krevjande krim vert travelt som lydbok.
Legg inn en kommentar