tirsdag, mars 22, 2011

Kvardag av Olav H.Hauge.

Dei store stormane 
har du attum deg.
Då spurde du ikkje
kvi du var til,kvar du kom ifrå
eller kvar du gjekk
du berre var i stormen,
var i elden.
Men det gjeng an å leve
i kvardagen og,
den grå, stille dagen,
setja potetor,raka lauv
og bera ris,
det er so mangt å tenkja på her i verdi,
eit manneliv strekk ikkje til.
Etter strævet kan du steikja flesk
og lesa kinesiske vers.
Gamle Laertes skar klunger
og grov um fikentrei,
og let heltane slåst ved Troja.


Eg er glad i dette diktet av Olav H.Hauge (og mange andre av dikta hans). Det heiter Kvardag, men eg kallar det "pensjonistdiktet", sånn for meg sjølv. Eg brukte det t.d. i ein tale til rektoren vår då han slutta. I dag tek eg det med her på bloggen fordi eg endelig har kome så langt at eg aksepterer at eg er blitt "eldre" og skal på "Eldrefest" på Kulturhuset for første gong.Utan at eg føler meg så mykje eldre enn det eg har vore.

4 kommentarer:

arieldog sa...

Hauge har fleire fine kvardagsdikt som seier mykje om livet. "Mange års røynsle med pil og boge" og "Skeiserenn" er to av mine favorittar.

Besta sa...

Og alles favoritt er vel: " Det er den draumen......"
"Mange års røynsle..."kjenner eg ikkje.

Elin sa...

Hauge er berre skjønn! Gjera ein annan mann ei beine - er vel min favoritt, kanskje.
Flott at de går på pensjonistfestar, kvifor ikkje, eigentleg? Eg kjenner fleire på over 80 som ikkje vil gå på denslags.

Hildegard sa...

Vakkert dikt, mykje vert sagt med få ord.

Dagbok 2024: 26. november

                                            På toppen av Storebakken Klokka er no16.00, temperaturen på trappa er + 6 grader c. Det er overs...