"Da duene forsvant" er en stor fortelling om okkupasjon, motstand og forræderi; om et ulykkelig ekteskap; om kjærlighet og farlige forbindelser; om modige og svikefulle valg. Handlingen foregår i Estland under og etter andre verdenskrig. I 1941 jages sovjetmakten ut av landet, og tyskerne blir de nye okkupantene. Tre år senere gjenerobrer sovjetstyrkene makten. På 60-tallet er kommunistregimet fast etablert med sitt nett av kontrollører og overvåkere.Tre personers liv er i sentrum: Motstandsmannen Roland kjemper for et fritt og uavhengig Estland. Hans fetter Edgar er kameleonen som alltid går dit makten er, og kan skifte identitet og lojalitet uten å nøle. Juudit er ulykkelig gift med Edgar, forelsker seg i en tysk offiser, og har bånd til den idealistiske Roland.
Eg har no lese tre bøker etter ein annan, der handlinga er lagt til 2.verdskrigen. Den første frå Norge, så ei frå Hellas, og no altså denne frå Estland. Mens dei to første var veldig enkle og greie på alle måtar, må eg innrømme at eg hadde litt problem med Sofi Oksanen si bok.Eg har lese berre ei bok av denne forfattaren før, "Utrenskning"-og eg meiner eg hadde visse problem med den også. No vil eg gjere merksam på at eg har lese lydbokversjonane, noko som kan gjere det vanskelig å halde orden på personane t.d. Dessutan har eg lese det meste av boka mens eg har gått tur eller sola meg på altanen.
Med det samme eg begynte på boka, hadde eg ei kjensle av å komme "midt i teaterstykket"-eg forstod liksom ikkje kven personane var eller kva som skjedde. Det var som å begynne å bok nr.2 i serien, utan å ha lese nr.1. Eg undersøkte om det var tilfelle, det var det ikkje.
Det gjer det heller ikkje lett at fortellinga skifter i tid om rom.
Men dette er ikkje eit bokslakt. Langt ifrå. Dette er for meg heilt nytt stoff, her får ein sjå verdskrigen frå enda eit perspektiv. Ein møter nye måtar å tenke og vurdere hendingane på. Forfattaren har eit ganske spennande språk, ho vart jo meir og mindre geniforklart etter debutboka si "Stalins kyr." (Som ikkje finst på lydbok). Boka er litt utfordrande å lese, så eg føler eg burde lese den ein gong til, men eg trur eg vil vente litt med det. Helst burde eg ha lese den på papir.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar