torsdag, juli 18, 2024

Dagbok 2024:18.juli

 



Desse tre bilda er tatt frå samme stå-stad,dvs på toppen av bakken opp mot Vernet


Klokka er no 19.44, temperaturen ute er + 20 grader , og sola kom endeleg fram idet eg tok kvelden og gjekk inn, etter å ha vore ute det meste av dagen.

No har brannalarm gått også, og denne gongen var det på sin plass. Eg hadde sett ei steikepanne med vatn i på ei plate, fordi eg skulle vaske den. Men så vart det gløymt og vatnet var vekk osv. Det var ikkje så dramatisk for eg var i stova og reagerte med ein gong. Så no står huset på lufting. Elles har det ikkje hendt så mykje, eg har vore ute og jobba i hagen heile dagen. Først på oppsida av huset der eg renska rundt garasjebeddet og klipte plenen der, den som Gudmund brukar å klippe. 

Så begynte eg på nedsida der eg klipte plen i går. Eg klipte utan oppsamlar nede i Skråninga, så i dag tok eg klipparen og samla opp graset som var nesten tørt, og så klipte eg med saks på alle mulige og umulige plassar. Det røyner på ryggen , men det må til. Då eg til slutt sette meg på ein stol og spyla klipparen, kom Eirik og henta Erlend, dei skulle ete middag med Lars.Så fekk eg snakke litt med dei .

Eg laga meg middag og åt,  eg tykte eg fortente det etter ein slik travel dag. 

Eg starta forresten dagen med ein tur på Vernet; eg synest ikkje føtene mine er så gode, men når eg begynner i hagen kjenner eg ingen ting, då er det ryggen som seier i frå, så eg må ha ein stol ,så eg kan sette meg ned innimellom. Det er det hjørnet der kompostbingane står som ikkje er i orden, der må eg ta ein runde til ,minst. 

Eg likar slikt arbeid, og likar å vere ute og eg likar å gjere det litt fint rundt meg, så eg håper det blir mange fine utedagar. No melde dei fint ver i morgon, men det skulle visst vare berre ein dag. Og i morgon er det fredag igjen, synest fredagane kjem ofte. 


Ingen kommentarer:

Dagbok 2024: 23.desember: GOD JUL

 Klokka er no 18.20, temperatur-målaren står på 0,  det er opplett-og på markane ligg det litt snø. Eg håper i mitt stille sinn at det ikkje...