torsdag, november 17, 2022

Dagbok 2022: 17.november

 

Dette bildet tok eg i dag-morgon klokka 8.40. Det var rett før sola stod opp i aust og farga skyene raude. No er vi komne til kl.18.30, temperaturen ute er +4 grader og det har vore fint i heile dag. Men vi ser sola berre ei stund  på føremiddagen og kanskje litt seinatre også. Det er ikkje nok til at den varmar opp huset, så i dag har eg fyrt litt og hatt på varmepumpa.

Den lyse delen av dagen er ikkje lang, så eg prøvde å få gjort litt tidleg på dag; mellom anna fekk eg vaska stuevindua på utsida, men det vart ikkje bra nok denne gongen heller, så eg må ta det att.

Det gledelige som hende var at to av naboane fylte alt metallbosset mitt i ein bil og køyrde det bort på VØR. Då letta dei ein stein frå hjertet mitt. For den jobben greidde eg ikkje sjølv, Om eg finn noko meir slikt no, så er det ikkje større enn eg greier å ta det med sjølv.


Eg jobbar litt med å få ein tom frysar i garasjen, og no er det ikkje lenge att. Eg tok og sylta 3 kilo med plommer i dag gjen, eg syltar ofte.  Og takk og pris for at eg likar plommesylte. Det er ikkje årets plommer eg har, dei er frå i fjor. I år fekk eg ikkje ei einaste plomme fordi eg hadde klipt trea så mykje.
Til middag i dag fann eg nokre restar frå kjøleskapet. Etter at eg hadde ete vart eg så sløv og trøtt at eg sette meg inn i godstolen og slappa av. 

Marit kom på besøk i dag og det var kjekt, for no var det litt lenge sidan vi hadde vore i lag.
Resten av kvelden går vel med til TV og strikketøy, og kanskje litt lydbok. Eg tenkte på det i dag at eg kunne ha begynt å baka til jul, men då må eg handle inn ingrediensar til det eg skal lage- Det blir sikkert ikkje så mykje gjort. Eg blir fort trøtt i ryggen når eg skal gjere noko. Men det er mykje å få kjøpt.

           No blei det nokså ryddig her, men eg har meir å rydde opp i på sikt.


Ingen kommentarer:

Dagbok 2024: 23.desember: GOD JUL

 Klokka er no 18.20, temperatur-målaren står på 0,  det er opplett-og på markane ligg det litt snø. Eg håper i mitt stille sinn at det ikkje...