mandag, november 26, 2012

Vêrmelding 26.11.2012

Klokka er snart 21, så det er ei stund sidan vi kom heim. Men så var det diverse som skulle gjerast før eg kunne sette meg til å skrive. Vi hadde varmepumpa på mens vi var vekke, så heilt utkaldt var her ikkje, men Nils fyrte i omnen, så no begynner her å bli koselig.
Ute er det, så vidt eg kan sjå, lettskya og fint og +2 grader C.
Elles har vi hatt mykje forskjellig vêr i dag. I Kongsberg var det snø og vinter, og slik var det også oppover Hallingdalen, men etter kvart vart det mindre snø. Vi måtte kjøre ganske sakte for der var både glatt og sørpete her og der.Vegarbeid med trafikkale stansar vart det i dag også. På fjellet var vêret ganske fint og minus 4 grader. Men då vi kom ned i Lærdalen, var det bert og tørre vegar. Då først fekk vi litt fart på oss. Vi tok oss forresten litt mat på ein kafé på Gol.
I Lærdal stoppa vi på ein gard og kjøpte potet,gulrot og rabbe. Ein sekk av kvar.Og så var vi innom Kiwi ein snartur. Då vi kom til Byrkjelo, fann vi ut at det kom til å passe litt dårlig med ferja, så vi kunne like godt kjøre over Utvikfjellet og ta Kvivsvegen. Det blei gjort. Om det var lurt kan diskuterast, men det er i alle fall prøvd. Utvikfjellet var som før, men vegen frå Innvik til Olden var veldig bra NESTEN heile vegen.
Vi tenkte vi skulle sjå om vi fekk oss middag på Raftevold hotell, men kaféen var stengt, så det vart strake råsa heim. Her fann vi bacon og egg, og då var dagen redda.
Eg får framleis ikkje til å legge inn bilde på bloggen, så enten må eg betale eller så må eg lage ein ny blogg.
Heile rommet siglar rundt for meg eller all bilinga, så eg har problem med å skrive.
Eg vil takke vertskapet i Kongsberg for koselige dagar. Nils har fått eit minne for livet. Tenk å vere til stades då HØDD tok gull!

1 kommentar:

Hildegard sa...

Godt at de er vel heime igjen. Nils kjem nok til å leve lenge på dette.

Dagbok 2024: 23.desember: GOD JUL

 Klokka er no 18.20, temperatur-målaren står på 0,  det er opplett-og på markane ligg det litt snø. Eg håper i mitt stille sinn at det ikkje...