Klokka er snart 16.00, temperaturen er + 21 grader, og skodda er stort sett borte.Men det er litt lette skyer og vind, så eg kunne godt tenkt meg litt meir varme. Den kjem nok. Nils held nok heten for han klipper plenen nedanfor huset. Når han er ferdig med det, skal eg ut og plukke jordbær, som vi skal kose oss med på bryllaupsdagen. Det er i dag 49 år sidan vi gifta oss i St. Jørgens kirke i Bergen. Det var eit lite og beskjedent bryllaup vi hadde, så om vi lever og har liv og helse neste år, kan det bli feiring. Eg kan hugse besten og besta sitt gullbryllaup i Innvik då eg var barn, det må ha vore på 50-talet ein gong, men Svein har vel år og dato?
Det har vore nokre underlige dagar etter den fæle hendinga på Utøya og i regjeringskvartalet, og mange tankar og følelsar har meldt seg hos nokon og kvar. I dag stod eg og prata med dotter til naboen, og vi var heilt samde om ei sak: Norge må slutte å bombe i andre land. Straks! Ho hadde vore på Kreta og sett dei tunge bombeflya lette med kurs mot Libya, og komme lettare tilbake. Bombing mot sivile er terror, og det har Norge vore med på, både i Libya og i Afganistan.
Det var min første tanke då bomba vart sprengt i regjeringskvartalet: Dette er hemn for bombinga vår. Det var det heldigvis ikkje, men vi kan ikkje sitte her i dette fantastiske landet og ta imot sympati frå heile verda, på samme tid som vi er med og bombar uskuldige! (Og kven er eigentlig skuldige?)
"Du skal ikke tåle så inderlig vel, den urett som ikke rammer deg selv!"
Eg håper dei styrande her i landet ikkje begrensar kjærleiken sin til oss som bur her, men spreier bodskapen til heile verda, slik at folk igjen kan seie: "Look to Norway!"
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar