Eg sov godt sist natt også, vakna tidleg, som vanleg men la meg nedpå igjen, eg hadde ikkje så mykje eg skulle eller kunne gjere. Det var ein heil jobb å få på seg klede, og når eg var ferdig var eg ikkje smertefri akkurat. Utpå føremiddagen kom Marit ned og ho hjelpe meg med å lage ei fatle son eg kan ha armen i, den er til god hjelp- elles Sit eg stort sett i stolen og ser TV. Strikketøyet får ligge i fred inntil vidare. Eg har vore to turar i kjellaren, sette på vaskemaskina-og hengde opp kleda. Datarommet er fullt av klede soM eg ikkje har fått til å henge opp.
Hugsar ikkje at eg var så hjelpelaus den gongen eg braut høgre handa i 1964. men då hadde eg NILS, han tok seg av alt heime, men eg gjekk på jobb og skreiv på tavla med venstre handa. Men eg hugsar ikkje at eg verkte etter at eg hadde fått på gipsen. men det gjer eg no, så snart eg ledar på meg. Ja det går seg vel til. Eg hugsar at mamma braut handa året etter, og då budde ungane og eg på EID, Nils jobba i Høyanger. Mamma var deppa for ho trudde at ho aldri kom i arbeid meir, tre veker etterpå var ho i full jobb. Det var forresten ein fin sommar, Bodil hadde fått Audny og eg hadde Rasmus i mi barnevogn. Og så var det fint ver. Ja eit armbrot kan friske opp minne.
i morgon skal Marit på trening utan meg, og då skal ho kjøpe brød til meg. Elles har eg det eg treng, trur eg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar