Dette er den hittil siste boka Øystein har skrive. Eg har spart litt på den, lese ei eller to historier for dag, men i dag vart eg så riven med at eg gløymde både tid og stad. Eg vil nesten påstå at boka blir betre og betre til lenger ut ein kjem. Det er små historier frå krigens dagar, noko er vel sant og noko dikta. Mange fine historier er det.
Men så kjem eg til "Balladen om onkel Sjur" og då veit eg at det er ei sann historie om onkelen til Nils. Og det er svært rørande å lese.
I del to har Øystein skrive om far sin og også der held han seg til det som verkeleg har hendt. Det var så spennande å lese at eg gløymde å sette på 19-nyheitene. Og det skal mykje til.
Eg har ein stor feil når eg les , eg les altfor fort - og gløymer fort. Denne boka skal eg ha liggande framme og lese om att forteljingane ei og ei -lese sakte.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar