Dagbok 2018: 30.april

 Klokka er ca. 18.30, temperaturen på trappa er +12 grader og det har vore ein nydeleg dag, litt kaldt i dag morgon, men fin arbeidstemperatur.

Eg var seint oppe for eg fekk ikkje sove så godt i natt, måtte stå opp og legge meg ein gong til, det hjelpte. For nokre dagar sidan fekk eg melding om stenging av vatn, meldinga kom både muntleg på telefonen og skriftleg på mobilen. Men ikkje høyrde eg skikkelig etter og så var eg så lur at eg sletta alle meldingar, så eg hadde gløymt heile greia. Såg sjølvsagt at vatnet var borte, og Marit kunne fortelle at det skulle komme att klokka 17. Heldigvis kom det att eit par timar før, og heldigvis hadde eg utblanda saft i kjøleskapet.

Stressar litt med hagearbeidet, det er mykje som skal gjerast no tidleg på året. I dag har eg rensa og rydda der som eg skal så sukkererter,men eg må ha litt kugjødselkompost oppå ertene, så eg kan ikkje så enno. Så har eg reinska opp i bringebæråkeren, det var mykje arbeid, og hadde på kompostjord på til slutt.

Kirsti kom ein tur nedom huset, ho hadde med seg tulipanar frå hagen og fine kort til heile familien som dotter hennar har laga, dvs.teikna originalane.

Eg vart så trøytt etter å ha ete "middag" at eg la meg ut på altanen og sovna. Då ringde det på døra og Even kom - og fiksa TV-en på mindre enn no time. Det var noko så banalt som ein laus leidning. Som om eg ikkje hadde sjekka det? Men eg vart veldig glad, for eg hadde lite lyst å begynne med å få i hus ny TV no når eg er her åleine. (Håper TV-en takkar for seg ein gong Rasmus er her).

Eg hadde litt meir arbeidslyst igjen, så eg gjekk ut og reinska jordbæråkeren. Den har aldri vore noko særleg produktiv, så eg har tenkt å  kutte den ut, men tek berre ein del i år, der er mange planta som er døde, så eg får fylle på frå den andre fòra. Eg kan ikkje halde på å styre så lenge om gongen, det har eg ikkje rygg til.

Graset veks fort no, så eg må snart fram med klipparen. Det er ikkje problem, for då går eg oppreist.

I morgon er planen at eg skal feire dagen i Volda. Det var tradisjon dei siste åra Nils var med at vi først var på Samfunnshuset og så åt vi kinamat etterpå. Når vi har gjort det to gonger, så er det tradisjon, seier Margrete. I fjor var Nils på Ørstaheimen 1.mai, men kom heim dagen etter og vart heime i sju månader.

Fine kort. teikna av Åshild Hansejordet.