Dagbok 2017: 27.november

Klokka er 19.40, temperaturen ute er minus 5 grader C og det kjennest veldig kaldt ut. I fjor vinter var det nesten ikkje kulde, så det er uvant med slike temperaturar, særleg når det ikkje er særleg mykje snø.
I dag har det vore ein litt laber dag med tanke på kva eg har fått "gjort".
Etter at Nils hadde fått frokost og medisin vart eg gåande å tutle litt omkring i huset utan å få gjort noko skikkeleg arbeid. Så lenge det var utearbeid, kunne eg styre på mens han låg frampå. Eg har ikkje tenkt å bake så mykje til jul, elles kunne eg styrt med det.
Då han stod opp kokte eg kaffi og vi hadde frokost nr.2. Elles vart det høgtlesing frå Lothepus-boka, og så ringde Rasmus. Dei hadde kjøpt ein halv elg, så dei hadde mykje arbeid med å dele opp skrotten og pakke kjøttet i frysaren. Då var Nils i bra form, for han hadde tatt ein Oxycodone -tablett. Han kunne godt tatt fleire i løpet av dagen, men han er litt stirrig der, vil ikkje ta meir medisin enn han må.
Han har ikkje så mykje vondt, og så har han god appetitt for tida, alt fordi han er rett medisinert.
Det er godt at det finst hjelp for sjuke folk, slik at dei slepp å ha det vondt.
Fredag var eg nedover og handla i lag med Solveig, men ein ting hadde eg gløymt: Spekesild. Nils fekk lyst på det her ein dag, og i dag tok eg ein tur på Kiwi, ikkje berre for silda si skuld, men også for å få frisk luft og mosjon. Det blei sjølvsagt ikkje berre sild, men to passeleg tunge plastnett. Eg ber alltid om to posar, slik at eg kan fordele vekta på begge hender. Nobo-Solveig spurde meg tidlegare på dag om det var noko eg skulle ha, for ho skulle nedover. Eg skulle eigentleg ikkje ha så mykje-men det er rart med det når ein først kjem inn på ein butikk-.
Då eg kom heim fekk eg "ordre " om å legge topphatt på bilen, det gjekk på ein måte, men det var ein ny hatt som eg aldri har sett før. Trur at vranga kom på utsida, men kven bryr seg. Så passa eg på å ta inn ved; eg fyrer litt i omnen kvar morgon, elles har vi greidd oss med varmepumpa. Eg kler godt på meg, for Nils likar ikkje å ha det så varmt.
Det blei sild med poteter og kålstuing til middag, og middagskvil etterpå. Eg åt nok litt for mykje, for eg er hysterisk glad i spekesild!
No ser Nils på Fjorden Cowboys, og snart har vi lese ut boka om Lothepus. Det vart ei lang pause i lesinga då eg var forkjøla i to veker, så den blei ganske dryg.
Slik går no dagane her hos oss, Nils kjem seg ingen stad, men han likar at eg kjem meg ut av og til og kan fortelje litt om det eg har sett og høyrt. Han har bra humør og eg veldig tolmodig.
No skin det ein halv måne utanfor glaset, det er fint og stille vêr, verken storm, flaum eller vulkanutbrot. Og takk for det.