Etter den forrige boka eg las, forkynte eg at eg var lei av krim. Men når ein les lydbøker, har ein ikkje alltid så mykje å velje i, så det vart krim igjen. Denne boka er skriven av det danske søskenparet Lotta og Søren Hammer, og kjem vel i kategorien "politiroman". Den handlar mest om politiet sitt nitide arbeid for å avsløre den skuldige,og få han dømd, slik vi har sett det i diverse TV-krim seriar.
Det var mykje med boka eg likte, og noko eg ikkje likte.
Boka var nokså lett å henge med i, sidan heile handlinga vart fortalt kronologisk, med unntak av det som kom fram frå fortida gjennom intervju og andre samtalar. Det er ein og samme eksterne forteljaren i heile boka, altså eit enkelt opplegg.Ingen sprang i tid og rom som elles er svært populært for tida.
Boka startar med at ein finn eit lik på Grønland; ei kvinne som i mange år har vore innefrosen i isen, men som kjem til syne på grunn av global oppvarming og issmelting.
Det kunne blitt ei spennande historie i og med at den dypfryste kvinna var drept på samme måten som ei anna kvinne i Danmark. Det blir snart klart at ein står overfor ein seriemordar, og politiet finn relativt raskt fram til den skuldige.Det som står att er å kunne bevise at dei har funne den rette. Dei manglar rett og slett bevis.Det er sjølvsagt ein forskrudd person som er drapsmannen,og det er psykologiske grunnar til det han gjer. Svært enkel psykologi, men også truverdig, i alle fall i ein roman.
Eg synest boka blir litt treig etter kvart, men då må eg innrømme at eg ofte må spole tilbake fordi eg "dett ut" av ein eller annan grunn.
Eg vil gi boka beste karakter for det eg kallar "fokus", her er det ikkje mykje "te og bollar" som eg brukar å seie.Her er knapt ei setning som ikkje handlar om forbrytelsen. Ikkje mykje om privatlivet til politietterforskerane her nei.Bra!
Ser at avisanmelderane har gitt boka terningkast 5. Eg kunne også gitt den så god karakter, men den blir for langdryg, særlig mot slutten.Så eg får gi den 4+ sjølv om det ikkje står på terningen.Lydboka inneheld 11 CD-plater, det er for mykje.
Eg må overfor ihuga nynorskfolk be om orsaking fordi eg puttar bokmålsord inn i tekstane mine. Eg KAN skrive bortimot korrekt nynorsk, men det blir så unaturlig når eg skriv privat. Som t.d. blogg
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar