Dagbok 2022: 23.oktober

Klokka er no 18,40, temperaturen ute er + 5 grader, det er overskya og har vore det i heile dag, eg har knapt vore ut for døra, men halde meg inne og berre lata meg-

Då eg vakna i dag tidleg var det som om eg måtte vekke heile kroppen steg for steg, eg hadde i alle fall fått sove.Eg var stiv som ein kjepp, men etter kvart kom det seg litt. Ryggen var ikkje heilt i vater, men eg kom meg no fram, men klokka var 16.15 før eg åt frokost. Eg har eit håp om at eg kan bli litt betre i rygg og føter etter som tida går. eg greier i alle fall å gå litt. 

Eg har lese ferdig lydboka mi i dag og begynt på siste boka i serien. Det blir mykje omatt -lesing for lydbok er eit godt sovemiddel. Eg vakna tidleg i dag,men låg og las til klokka var godt over 8. 

Marit kom ned og var her ei stund; ho er ikkje heilt i form heller men så kunne vi i alle fall støtte kvarandre litt -vi har ein avtale om det. Eg var ned i tilbygget og henta opp ved, så eg har det i alle fall godt og varmt.

Solveig inviterte meg på middag i dag, men det måtte eg takke nei til, Eg prøver så godt eg kan å bli bra til vi skal i gravferd. No veit eg at Svein skal få grava si der som foreldra og besteforeldra er gravlagde. Det er så vanskeleg å forstå at bror min er borte. 

Viss eg er i form til det, skal eg ut og handle i lag med ei venninne i morgon. Men det spørs.

Som sagt har egikkje opplevd mykje i dag,så det vart eit kjedelig innlegg. Men det får vere eit livsteikn.