Dagbok 2020: 23.november

Klokka er 17.18, temperaturen ute er knappe +4 grader C, det har stort sett vore opplett i dag, men alt er så vått! Eg har nesten vore i karantene frå og med torsdag i førre veka,var ein liten tur på Kiwi på laurdag, men elles har eg ikkje vore i nærleiken av andre,så eg er framleis smittefri, trur eg. I dag hadde eg ingen plan,tenkte eg kunne rydde på kontoret mitt, men det var ikkje så fristande.Så istaden tok eg og pussa vindua på stova og kjøkkenet, på innsida, det vart faktisk betre. I samme slengen tok eg ned blomsterkassane utafor kjøkkenglasa, tømde dei og spylte dei. Spylte også kjøkkenvindua utanpå. Det er slik eg gjer med dei, altfor vanskeleg å vaske dei på utsida på annan måte.Slik gjekk no føremiddagen utan altfor store anstrengelsar. Men det eg såg, var at vêret var så bra at det gjekk an å vere ute. På med Hoka-skorne, jakke og skjerf og så vart det tur på Vernet - lenge sidan sist. I dag fekk eg gå "rette"vegen, dvs. ned trappa som no har rekkverk. Eg møtte ei sprek venninne frå Pensjonistlaget, ho var også ute og trimma. Ho er mange år eldre enn eg, men er med og går Spaserstokk-turar.Vi var i lag i styret då eg begynte i laget. Då eg kom heim var det ikkje tid for middag på ei stund, så eg plundra litt med spansken mens eg venta. Det var suppe frå i går på menyen, den var godt etande i dag også, men ikkje så god som i går. Dessverre er der enda ein god porsjon att. Eg skulle ikkje ha laga fullt så mykje når eg må ete alt åleine. Eg laga meg kaffi med det samme og sat og pelma den i meg framfor TV-en, for ikkje å sovne. Og der blei eg sittande og sjå eit interessant program om japansk arkitektur, og så vart det nyheiter om enda ein ny vaksine som lovar bra. Det var lenge ein såg på covid 19 som ein lett og ufarleg sjukdom, for no viser det seg at mange får etterveknader av den, så eg håper så inderleg at vi får vaksine så snart som mulig. Viss det går etter planen denne veka skal eg på tening tysdag og torsdag; onsdag er det siste spanskkurset før jul, så då får eg mindre å konsetrere meg om. Kanskje eg må førebu litt ymse til jul, men det er ikkje godt å vite korleis alt blir. Det viktigaste no er å klare å halde smitten borte til vi får vaksine, så får det vere det samme om ikkje jula blir som vanleg. Eg er budd på alt-trur eg. Blir ikkje mykje kakebakst i alle fall.I går fylte Rolf, broren til Nils, 79 år, så neste haust blir det jubileum både for han og min bror. Eg hugsar så tydeleg fødselsdagen hans i 1963, vi budde på Raudeberg då, og Solveig var baby og låg og rulla seg på golvteppet. Eg sat attmed-då kom det ei sjokkmelding på radioen som stod på: President Kennedy var skoten! Slik hugsar eg år og dato for den hendinga.No er eg utan "spøt" igjen , så eg får sjå om eg finn nokre garnrestar som kan bli til noko.Viss ikkje så skal eg no nedover i morgon. Litt dumt med "svart veke" i corona-tida.Blir no litt frista til å gå på handel.

Starevegen i dag.