Dagbok 2018: 24.april

I dag var det gravferdsdagen, ein dag som vi både grudde for og såg fram imot. Det vi tenkte mest på var at det skulle bli ein fin dag for oss alle. Ein dag som vi kunne minnast med ei slags glede. Ein blir ikkje glad når ein misser ein som ein er glad i, men vi har mange gode minne som vi vil ta vare på og dele med andre. Slik blei dagen. Akkurat slik vi ønskte. Det einaste som svikta litt var vêret. Då vi kom fram til gravplassen regna det, så kista vart ikkje senka fordi der var så vått.

Seremonien i kyrkja var fin ,organisten og dei som bidrog med annan song og musikk var akkurat slik vi ønskte. Det vart slik Nils ville ha likt det. Det var mange talar og kranspåleggingar og alle hadde mange gode ord om Nils. Etter at vi hadde vore på grava vart det minnestund i bedehuskjellaren, der slekt, naboar og andre vener var samla. Der vart det også taler både av barnebarn og andre. Eg føler meg veldig rik som har ein slik fin flokk rundt meg.

Og så er eg veldig glad for at så mange frå slekta til Nils, og frå mi slekt kom i dag.

Takk til alle som var med på å gjere denne dagen til eit godt minne.

Alt i morgon er det mange som reiser, blant anna reiser Rasmus og fam. heim, dei kom laurdag. Og ungdommane reiser tilbake til jobb og studiar. Heldigvis har eg mykje å styre med, så eg slepp å sitte og sture.

Rasmus og eg tok ein tur fram på gravplassen i kveldinga, for å ta eit bilde før blomstrane vart visne og stygge. Det regnar framleis litt og temperaturen er + 5 grader C.