Dagbok 2018: 12.mars

Vårstemning på trappa. Påskeliljer frå Solveig, perleblomster(?) få Ragnhild. Bildet er tatt med blitz no i kveld.

Klokka er 20.50, temperaturen ute er + 1 grad, og det har vore lettskya og opplett i dag også. Og det har ikkje vore kaldt.
Heile føremiddagen var eg sittande mykje framfor PC-en både for å kvile foten og for å ha kontakt med omverda.
Fekk rydda og vaska litt på eitt av soveromma, det var stort sett alt. Så lenge eg held meg i ro, er kneet til å leve med. Skreiv eit brev til legen min, så ringer ho når ho får tid. Det er slik vi ofte har gjort, og ho seier at det er heilt greitt. Mens eg sat og skreiv fekk eg telefon frå ein nabo som skulle ned på legesenteret, så fekk eg sendt brevet med henne. Alt ordnar seg. Hadde også ein prat med ei venninne på telefonen. Marit G. køyrde meg ut på Heimen klokka 16.
Nils sov då eg kom , men då han vakna litt spurde eg om han ville ha drikke. "Du MASAR" sa han. Eg sette meg ned med lydboka mi, og sovna.
Då eg vakna forstod eg ikkje kvar eg var. Men det varte ikkje så lenge før Solveig kom. Nils sov framleis då Solveig og eg for på Amfi for å handle. Mellom anna skulle eg ha ei "knestøtte, som er har fått på meg no; trur det hjelper aldri så lite. Men eg vart forferdelig låk av å trakke rundt på Amfi, heldigvis er eg relativt bra når eg sit i ro.
Då vi kom opp att på Heimen vakna Nils litt, og såg Solveig. Då lyste han opp ei lita stund før han sovna igjen. Då vi skulle gå fekk eg også litt kontakt. Han sa at han sov heile tida, han har det ikkje vondt, men lurte på om han kunne få litt mat. 
Sjukepleiaren hadde god tid å prate med oss i dag, og vi sa ifrå kvar gong vi gjekk og kom. Elles passar dei veldig godt på han. Frisk blir han ikkje, men når han ikkje har smerter så er i alle fall det godt.
Litt uvant å vere heime så tidleg på kveld, eg har vent meg til å vere på Heimen mange timar på dag/kveld, sjølv om det ikkje gjer så stor skilnad for Nils om eg er der no. Annleis så lenge vi kunne sjå TV og prate. Men slik er det berre.