Dagbok 2017: 3.desember

Klokka er 20.05, utetemperaturen er + 2 grader C og det regnar. Eg har ikkje vore lenger enn ut i garasjen og henta ved, så det var ikkje så mange dropar som fall på meg.
Vi har hatt ein veldig roleg og stille dag. Ganske late har vi vore også, men det er litt godt å flate ut innimellom.
Eg var oppe til vanleg tid og sørga for medisin og mat til Nils, som vart liggande det meste av føremiddagen. Eg sette ikkje i gang med noko særleg arbeid, men fyrte godt i omnen og sette meg til med lydbok. Det skjer ikkje så ofte.
Då Nils stod opp måtte vi bli enige om middagsmenyen, og han ville gjerne ha fiskegrateng. Då tenkte eg at sidan eg likevel skulle varme opp steikomnen, kunne eg lage ein bløtkakebotn, så kunne den steike mens omnen vart varm. Set alltid sukkerbrød i kald omn -ja, skruar på temperaturen når kaka er inne sjølvsagt.
Då vart det eit fæla rot på kjøkkenet, men det er slik eg jobbar, full fres og fullt kaos, før eg ryddar opp.
Fiskegratengen fall i smak. Nils likar ikkje det same som før, han vil ha mat som er lett å ete og lett å tygge. Men med mykje fisk, egg og melk blir det også næringsrik kost.
Vi vart så mette at vi måtte slappe av og døse litt før vi drakk kaffi.
Klokka 18.30 sette vi på TV for å høyre julesongar etc. men programmet svarte ikkje heilt til forventningane.
No høyrer eg at Nils snakkar i telefonen, men eg veit ikkje med kven. Han har vore i bra form etter middag i dag, han har ikkje vore så bra i det siste. Viss han tek for mykje smertestillande, blir han litt "uklar" seier han sjølv, og så får han litt slapp uttale når han snakkar. Så han må på ein måte velje mellom pest og kolera.
Eg har drive og sjekka opp slekta til Nils i dag. Vi har to tjukke bygdebøker frå Solund, og eg er betre oppdatert på hans slekt enn på mi eiga. Trur eg. No kjem snart filmen om "Den 12.mann", og blant dei 11 som miste livet i denne hendinga frå krigens dagar er Sjur Trovåg, onkelen til Nils. Han var bror til Rasmus Martin Elias, far til Nils.
Det er enkelt å sjekke slektene i Solund, for dei fleste gifta seg med naboane. Dessutan er eg rimeleg godt kjend i kommunen. Det var bestefaren til Nils som tok namnet Trovåg då han flytta dit. Opprinneleg heitte han Tungodden- og budde der.
No må eg visst sjå programmet om statsministarane.
Vi har ikkje fått lese i boka til Arnljot Grimstad som Nils fekk av Birte og Håkon i går. Arnljot er morfaren til Birte (Sambuaren til Håkon)-han gjekk på lærarskulen på samme tid som eg, men han har også vore sjømann i unge dagar og det er det boka handlar om. Han er no 85 år, og har skrive mange bøker før.