Klokka er snart 18.00, men det har vore mørkt lenge, eg venner visst ikkje til desse tidlege kveldane i år.Temperaturen ligg på 0 grader C. Eg har i heile dag gått rundt og trudd at det var sundag, enda dei begynte å jobbe på nabohuset tidleg på dag.
Det var lyst og fint først på dagen, sidan det låg eit lite tynt lag av snø på markane og på altanen. Eg tok eit bilde av eine strengen med meisebollar, og på grunn av blitzen ser dei nesten ut som lyspærer. Vi har besøk av kjøttmeiser kvar dag, og eg har hengt opp fuglematen slik at Nils kan få sjå på fuglane. Han har alltid likt fuglar, og har hengt opp fuglebur overalt.
Nils var ikkje i vigør før middag, det er han sjeldan. I dag venta vi med Oxycodonen til etter at vi hadde ete middag, og då var han i bra form då Einar og Audun kom på besøk.Dei hadde kjøpt med seg kake og potetgull til Nils, og Solveig hadde sendt med dei blomster. Nils er så "heldig" at fødselsdagen hans alltid fell samen-eller nesten-med farsdag. Eg hadde tenkt å lage både det eine og det andre til DAGEN, men så vart eg altså så elendig av den forkjølinga, at alt står på vent. Alle veit kor lite kjekt det er å styre med mat når ein er forkjøla. Og så eg som "aldri" er sjuk! Eg fekk det ganske kraftig denne gongen. Eg har vore så slapp at eg knapt har orka å strikke- og då er det gale. Men forkjølinga går over, sjølv om det aldri passar å få den.
Eg skulle ha vore på butikken og handla, og eg hadde sikkert fått nokon til å køyre meg, men eg orka rett og slett ikkje. Energien min gjekk frå 100 til 0 på veldig kort tid. Går vel litt lenger tid å få dampen opp att.
Her er Nils flankert av dei to eldste barnebarna; Audun (27) til venstre og Einar(30) til høgre.Kjekke karar.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar