Bok nr. 19 - 2015: Svart daggry

Olivia Rönning har valgt å vende tilbake til politiet etter et sabbatsår og har fått jobb i ordenspolitiet i Skåne. Da det lille lokalsamfunnet rystes av mordet på et barn, blir Olivia raskt trukket inn i etterforskningen.
Noen dager senere begås det et nytt drap, denne gangen rett utenfor Stockholm. Dødsfallet har klare paralleller til drapet i Skåne. Rikskrim kobles inn, og kriminalførstebetjent Mette Olsäter blir satt på saken. Sporene peker i retning av høyreekstreme miljøer.
Samtidig får den tidligere politimannen Tom Stilton en utklippsbok om det uoppklarte mordet på en tidligere luksusprostituert. Stilton var i sin tid ansvarlig for etterforskningen, men ble presset ut og har siden ikke klart å glemme saken.
Da det viser seg at et DNA-spor knytter sakene sammen, tar det hele en uventet vending. Mette Olsäter, Olivia Rönning og Tom Stilton må samarbeide for å bekjempe drapsmenn som ikke skyr noen midler i kampen for det de tror på.
................................................................
Dette er den tredje krimboka på rad, ei norsk og to svenske har eg lese på kort tid. Den norske var direkte dårlig, boka om Sebastian Bergmann var bra, men eg veit sanneleg ikkje kva eg skal meine om "Svart daggry". Det er blitt veldig populært at (ekte)-par skriv bøker i lag, og då kan det bli ein herlig lapskaus- eller det kan bli bra. Eg plar seie av kriminalromanar bør vere fokuserte, med det meiner eg at dei ikkje skal innehalde for mykje fyllstoff, om t.d. mat, drikke, klede og slikt som ikkje er naudsynt. Då eg begynte på denne boka, laga eg meg skikkelig "rolleliste" og noterte litt langsmed. Likevel vart det veldig mange personar å halde orden på. Og når handlinga heile tida skiftar frå stad til stad, frå det eine miljøet til det andre, kan det bli litt vanskelig -særleg når ein les lydbok. Dette er dessutan tredje boka i ein serie, og eg har ikkje lese dei to første, det kan også by på problem. Eg synest heller ikkje løysinga var så truverdig, men det er vel slik at "virkeligheten overgår fantasien"-så det får passere.
Boka har ein vissunderhaldningsverdi, det skal den ha.
No har eg ei krimbok att av dei fire eg lånte, så får vi håpe den overgår dei andre. Bibliotekaren baud meg siste Läckbergboka i dag, men då takka eg nei. No blir det "Lotus blues" av Kristina Ohlson, den er kanskje bra?