Dagbok 2024:9.januar

 Klokka er no 15.05, temperaturen ute er+2 grader, det er overskya, men neppe nedbør å snakke om.

Til denne tid har det vore ein bortimot vellykka dag, så det er best å skrive om den før noko endrar seg.

Eg er lite vant med å klare meg heilt sjølv, og dei gongane eg prøver blir det sjeldan heilt vellykka)men i dag måtte eg greie det.

Eg hadde lese skriva frå sjukehuset og sjekka opp at eg fekk Taxi, og i går kveld kom eg meg til sengs litt før midnatt, det skjer ikkje ofte. Vekkerklokka sette eg på 8 , men vakna lenge før den til. Stod opp i god tid, laga frokost etc. 

Drosjen skulle vere her ca kl.10+ - . Eg var klar i god tid og tenkte eg skulle gå opp til gata for å sjekke om der var veldig glatt, Eg hadde vanlege støvlettar og stav, men det gjekk ikkje, det vart for glatt; så eg bytte om til piggsko og la støvtettane i eit plastnett i lag med dagens Møre-nytt. Då drosjen endeleg kom var det den største bilen dei har her, og eg var åleine passasjer, men vi kom fram i god tid, så eg fekk bytta skotøy før eg gjekk inn på sjukehuset.

Det er ei fryd å komme inn der, for alle er så blide og snille og hjelpsomme. Og no kjenner eg rutinene der- eg var no for 4. gong på under ein månad. Som eg hadde rekna med vart der ventetid, men då fekk eg lese nesten heile Møre-Nytt. Var først ein tur på røntgen, men venta på legen og resultatet. Legen forsikra meg om at handa var heilt bra og eg skulle passe på og bevege den. (Eg gløymde å spørje om eg kunne strikke, men det trur eg at eg kan. Viss eg vil???) 

Eg bad dei om å bestille bil til heimreisa. Alle utgiftene til bil går inn på pasientreiser- så det kan hende er får tidleg frikort i år.

Eg sette meg ut i gangen og tok på piggsko igjen, eg måtte vente ei stund på drosjen. Men så fekk eg ein fin tur heim att med ein drosjesjåfør frå Sande. Eg tenkte meg ikkje om , så eg sette meg framme i lag med sjåføren. Men det var OK. Og han var ein slik type som likte å prate. Og som alle veit brukar eg å prate med folk anten eg kjenner dei eller ikkje. Då vi kom heim køyrde han bilen heilt ned til trappa-endå eg hadde piggsko. Og han sa at der hadde vore ein koseleg tur.vHan fekk no sjå Yarisen min i garasjen, og så forklarte han meg korleis hybrid-bilen  hans virka.

Då eg var inne igjen  og bilen var reist, laga eg middag og åt -kjempeglad for at dagen hadde gått så bra. Men eg kjem til å vere VELDIG forsiktig no framover ei stund. Det var i fjor februar at eg datt på altanen, og eg lova meg sjølv å aldri dette meir.

No vart dette eit langt innlegg om ei lita sak. Men så skjer det ikkje så mykje til vanleg Og takk for det.

I morgon er det bosshenting, restavfall og matavfall denne gongen, så det er bra at Øystein moka rundt dunkane då han var her.