Klokka er 18.40, temperaturen er + 5 grader C, og av alle regnfulle dagar trur eg dette må vere ein av dei verste; gata er meir som ei elv, der vatnet renn i strie straumar.
Eg visste at eg skulle vere heime åleine i dag, og eg hadde tenkt ut program for dagen. Blant anna så skulle eg ommøblere litt i stova. Og så hadde eg tenkt å gå tur opp i skogen. Akkurat det siste måtte eg berre slå frå meg. Det var så vidt eg orka å gå ut i garasjen etter ved.
Fekk gjort litt inne, støvsuga om-møblerte slik eg hadde tenkt. Sette meg til å høyre gudsteneste på DAB -radioen, og i dag handla det om den bramhjertige samaritanen, som rimeleg kan vere på ein innsamlingsdag.(DER kom eg på at det sikkert har vore noko på TV også-eg brukar ikkje å ha på TV-en før tidlegast klokka 19.00) Preika i radioen var kortfatta og god, ei oppmoding om å hjelpe dei som treng det. Det er kjekt å høyre kva ein skal gjere, til ei forandring, og ikkje berre kva ein ikkje skal gjere.
Til middag varma eg opp suppe som eg har frose ned, og innimellom sit eg og strikkar. Ja, faktisk trur eg at eg sovna litt også.
Eg står ikkje i beit for å finne noko å gjere, men no synest eg faktisk vi har fått meir regn enn vi fortenar. Det begynte først i august og eg trur eg kan telje på ei hand dei finevêrs-dagane i vi har hatt etterpå. Eg plar til vanleg vere glad i hausten- når vêret er brukbart. Vi får håpe på ein fin vinter; men eg har ei kjensle av at den blir kald og tørr-mykje is og lite snø. Eg er den fødde pessimist, og fordelen med det er at ein sjeldan blir skuffa.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar