fredag, september 16, 2022

Dagbok 2022: 16.september

 Klokka er no 17.00, temperaturen er + 10 grader og det har regna i heile dag. Eg tok fredagsvasken straks eg var ferdig med frokosten, så eg vart tidleg ferdig. Marit og eg hadde tenkt oss ned i sentrum i dag, men så var vi trøtte, og så var det så vått ,og vi mista lysta på å ta ut. Eg såg serien min på TV, og så begynte eg opp att på sudokuen som eg starta med i går kveld; då eg var nesten i mål såg eg at der var ein feil- så no har eg begynt opp att enda ein gong. Men eg vart litt lei. Takmannen har halde på å bygge stillas på nedsida av huset i dag, men no har han tatt helg. Det betyr at eg kan fyre i omnen og få det koseleg på stova. Marit og eg "pratar" på Messenger og diskuterer kor vidt eg skal komme opp til henne eller ho skal komme ned til meg. Det ser ut til at det blir uavgjort.

Einar hadde med seg nokre bilde til meg i går , to små som var i rammer, men eit større av Amund som eg var så heldig at eg fann ei passeleg ramme til. Det er eit fint bilde, men Amund har fått litt raude auge -som vi kanskje kan fikse.Det var bilde frå julaftan. Denne PC-en min er litt rar, somme gonger kan eg gjere mykje for å betre bilda-andre gonger funkar det ikkje.




I dag fyller kusina mi, Ellen Marie, 84 år, ho er 1,5 år eldre enn eg. Vi var mykje i lag då vi var barn og unge, men så flytta familien  til Sørumsand då Ellen Marie var ferdig på realskulen. Vi har no halde kontakten i alle desse åra, det er sjelden vi møtest no lenger, men vi pratar no i telefonen av og til. Viss du er innom her, Ellen Marie , så...............Gratulerer med dagen!

 Alle som les dette, vil eg ønske ei god helg. No har vi hatt enda ein bolk med nykje regn, men eg var innpå og såg langtidsvarselet og då såg eg at det skulle bli fint ver på tysdag, men når veret vert betre, blir det kaldare. Det går mot vinter på sikt.


Ingen kommentarer:

Dagbok 2024: 23.desember: GOD JUL

 Klokka er no 18.20, temperatur-målaren står på 0,  det er opplett-og på markane ligg det litt snø. Eg håper i mitt stille sinn at det ikkje...