Eg har brukt altfor lang tid på denne boka; den er rett nok lang, men ikkje SÅ lang.
Eg får alltid mest utbytte av bøkene når eg les dei relativt samanhengande.
Lars Saabye Christensen er ein av favorittforfatterane mine, og heller ikkje denne gongen skuffa han. Boka er fantastisk i meir enn ei tyding.
Det er den pensjonerte legen Bernhard Hval som fortel livshistoria si, og han startar med å presentere seg sjølv slik:"Jeg var ikke den galeste,bare den nest-galeste." Og "gal" er han, til tross for at han vart den beste i sitt kull på medisinstudiet.Skulle eg stille ein diagnose ville eg foreslå Tourettes syndron+ Tics+ tvangsmessig åtferd ++++ Sjølv seier han at han er "kantete", mens andre menneske er "runde"-han er i alle fall ingen A4 person.( Ingen av personane til denne forfattaren er det.) Margrete samanlikna Hval med Elling i bøkene til Ambjørnsen, og på samme måten som der er ein liten Elling i oss alle, er der også ein Bernhard Hval.Vi kjenner oss att i noko av "galskapen".Den andre hovudpersonen i boka, Notto Fipp, kjem eg aldri til å gløyme - mannen som går og går med ein bananklase om halsen. Margrete har også skrive om boka på bloggen sin, vi to er nesten alltid enige om bøker, og denne likte vi begge.Kjempegodt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar