Dette er tredje boka eg les av denne forfattaren.Har også lese Ut å stjæle hester og Til Sibir.
Til å begynne med var eg irritert fordi forfattaren las sjølv; etter kvart såg eg at det var heilt rett.
Ein gong sa eg til Ingeborg at alle bøker handlar til sjuande og sist om livet, døden,kjærleiken og havet.Ho stussa litt over det med havet, men som regel er det med.Her i form av ei reise over havet til Danmark.Kva boka handlar om, kan de lese andre stader,men fordi teksten er så open vil alle oppleve boka på sin måte.Og kanskje folk med nokre år på baken vil få mest ut av den.
Mens mor og son er i lag nokre dagar i Danmark, ser han tilbake på livet sitt; på vala han tok og på det som berre vart slik.På relasjonane til foreldre, søsken og andre.Kva han sa, og kva han skulle ha sagt og gjort.Det får lesaren til å tenkje på sine val, og aller mest på kva ein ikkje valde å seie eller gjere.Dette blir litt tåkeprat,men les boka så skjøner de kva eg meiner.
For meg var det ei gripande leseoppleving.
Les om boka her.
1 kommentar:
Skjønar godt kva du meiner no når eg har lese boka sjølv. Veldig fin bok!
Legg inn en kommentar