Dei store stormane
har du attum deg.
Då spurde du ikkje
kvi du var til,kvar du kom ifrå
eller kvar du gjekk
du berre var i stormen,
var i elden.
Men det gjeng an å leve
i kvardagen og,
den grå, stille dagen,
setja potetor,raka lauv
og bera ris,
det er so mangt å tenkja på her i verdi,
eit manneliv strekk ikkje til.
Etter strævet kan du steikja flesk
og lesa kinesiske vers.
Gamle Laertes skar klunger
og grov um fikentrei,
og let heltane slåst ved Troja.
Eg er glad i dette diktet av Olav H.Hauge (og mange andre av dikta hans). Det heiter Kvardag, men eg kallar det "pensjonistdiktet", sånn for meg sjølv. Eg brukte det t.d. i ein tale til rektoren vår då han slutta. I dag tek eg det med her på bloggen fordi eg endelig har kome så langt at eg aksepterer at eg er blitt "eldre" og skal på "Eldrefest" på Kulturhuset for første gong.Utan at eg føler meg så mykje eldre enn det eg har vore.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Dagbok 2024: 23.april
Eg har ein plass på maskina der eg kan finne "gamle" bilde. Dette er ei av rosene mine, Leonardo da Vinci, trur eg. Eg har lese ...
-
Klokka er 17.15, temperaturen i skyggen er + 9 grader, men her i stova må det vere nærmare 30 grader når sola skin inn glasa. I dag var... -
No har vi rikelig makrell til oss sjølve, enda om diverse naboar har fått sitt. Makrellen kan vi steike, men best likar vi den kald, kokt me...
-
Klokka slo akkurat fem (17.00), ute er det regn og grått og + 9 grader C. I dag har eg vore i full aktivitet heile dagen, noko som er helle...
4 kommentarer:
Hauge har fleire fine kvardagsdikt som seier mykje om livet. "Mange års røynsle med pil og boge" og "Skeiserenn" er to av mine favorittar.
Og alles favoritt er vel: " Det er den draumen......"
"Mange års røynsle..."kjenner eg ikkje.
Hauge er berre skjønn! Gjera ein annan mann ei beine - er vel min favoritt, kanskje.
Flott at de går på pensjonistfestar, kvifor ikkje, eigentleg? Eg kjenner fleire på over 80 som ikkje vil gå på denslags.
Vakkert dikt, mykje vert sagt med få ord.
Legg inn en kommentar