torsdag, juli 18, 2019

Dagbok 2019: 18.juli

Klokka er no 18.50, temperaturen er +19 grader. Det er overskya, opplett, men eg ser at gata og trappa har fått seg litt væte. Det er ikkje mykje.
Det har vore ein god arbeidsdag for meg i dag; eg har fått gjort litt av kvart- ute og inne.
Eg var ikkje så veldig låk i armen i dag, så eg torde å klippe greiner frå hekken. Wenche og Rasmus tok ned høgda på thujaene som står nede på grensa til naboen. Dei var begynt å bli alvorleg høge, men eg torde ikkje å begynne å klatre opp med mine dårlege kne. W og R tilbaud å rydde opp, men det ville eg gjere sjølv. I dag fekk eg sortert ut dei tjukke greinene som ikkje går i kompostkverna. Var litt skeptisk til klipping på grunn av armen min, men det gjekk heilt fint. No har eg ei trillebår full av tjukke greiner som skal sagast opp og to store haugar som skal i kverna.
Så tok eg og klipte bio på heile Skråninga, det har eg ikkje gjort før i år. Då fekk eg klippe utan stopp, så eg slapp å starte meir enn ein gong.  No er heile tomta nyklipt - om det ikkje er så perfekt. Skulle tatt ein tørn med kantklipparen også, men det får bli ein annan dag. Elles har eg vaska fleire maskiner med klede og hengt ut. 
Då eg avslutta arbeidsdagen åt eg godt, før eg la meg inn på dagsenga for å lese i ei papirbok. Det gjekk ikkje så bra, for når eg hadde lese ei linje, dikta eg den neste sjølv, så det vart berre rot. Eg låg og døste litt, og kanskje sov eg litt også? Sov ikkje så godt sist natt.
Etter oppstandelsen har eg sjekka opp klesvasken, og så har eg gått gjennom spanskleksa for i dag. Ein slepp å kjede seg når ein har hus og hage. Strikketøyet har eg lagt bort på ubestemt tid. Viss vêret tillet det kjem her målarar anten i morgon eller laurdag.
Så spørs det kva tid det kjem ein pakke med nye støtdemparar til bilen. No er eg utan bil. No rekk eg kanskje vêrmeldinga på NRK 1.

Ingen kommentarer:

Dagbok 20 24:25.desember.1.juledag

  Klokka er no 20.00, temperaturen er + 10 grader og det regnar. nedst på skjermen min står det:Regn advarsel, så då står vi vel i fare for ...