Tre salmebøker.

Då eg gjekk på barneskulen hadde vi ein lærar dei tre siste åra, som også var klokkar. Og jammen måtte vi lære mange salmevers. Men i motsetnad til dei fleste andre likte eg godt å pugge; når berre det gikk på rim, fall det meg lett å lære utanboks.
Den tida var det nynorsk salmebok som vart brukt hos oss. Det er den vesle, svarte heilt til venstre på bildet. Trur at ein ofte hadde med si eiga salmebok i kyrkja. Seinare fekk vi Norsk salmebok. Eg fekk mitt eksemplar av mamma då den kom ut. I år ønska eg meg den nye salmeboka i julegåve, og fekk den av Solveig m/fam. Ikkje visste eg at den var så stor og tjukk.(Og sikkert dyr også). Har brukt mykje av dagen til å blade i boka, for å sjekke ut kva for nye salmar og songar som er komne med. Her er ein god del av dei gamle, populære "bedehussongane", og mange nye salmar. Det mest spesielle er likevel at dei har teke med salmar på andre språk enn norsk. Her er til dømes mange på samisk.
Då eg pugga salmar på barneskulen, kan eg hugse at det var eitt vers eg streva litt med. Men eg lærte det til slutt, og kan det enno. Og faktisk fann eg salmen i den nye boka!

Det er så godt å vitja

Guds hus og heilagdom på jord,

det er så sælt å sitja

å lyda på Guds gode ord.

Der er det godt å tjelda

for trøytte ferdamann.

Der innved livsens kjelda

gror liv i aude land.

Og der den kjelda surlar,

der byggjer fuglar små,

den arme duva kurlar

og lengtar dit å nå.

 

( Eg skreiv verset ned utan å sjå i boka, men gikk over og retta teiknsettinga. Ein kan meine kva ein vil om dette verset, men les det høgt og høyr på lydane! Og eg synest ikkje det er så uforståelig no som då eg lærte det)