Det er veldig mykje å lese om denne vesle boka på nettet. Men eg vil ikkje verken lese det, eller legge det ut her.Eg vil ha mi eiga oppleving av boka.
Då eg var 18 år hamna eg sjølv på ei øy i havet, ikkje på Helgelandskysten, rett nok. Men eg veit noko om livet i eit fiskarmiljø på ei øy i havet; noko har eg erfart sjølv, mest har eg lært av Nils. Eg veit noko om korleis det er å klare det meste sjølv - av alle dei praktiske ting som må gjerast i eit fiskar-bondemiljø.
Eg synest dette strabasiøse miljøet blir godt skildra i denne boka, som går tilbake til tidlig 1900-talet-eller enda lenger. Det er eit strabasiøst liv med mange utfordringar, og det er ikkje mykje spørsmål om lykke, berre om å klare seg. Men draumane om eit betre liv, det har dei.Trua og overtrua er også med.Trur dette er ei bok, mest for oss som har levd ei stund. Eg vil anbefale andre å lese den.
Og for all del, les lydbokversjonen. Opplesaren les på "nordnorsk", noko som løfter boka i dette tilfellet.
Språket er poetisk og vakkert, nesten så ein skulle tru at Hamsun sjølv hadde vore den som heldt i pennen. Tankane mine streifa innom "Markens grøde". No er det ikkje alle som likar den boka, men slik er det, ein opplever det ein les ulikt, derfor vil ikkje alle like Roy Jacobsen si bok, heller. Men eg blei fascinert.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar