Ordførar Rune Hovde framfor statuen av Ivar Aasen.
I dag har vi vore relativt aktive, begge to. Før middag laga eg ei stor form med fiskegrateng, noko som eg sjeldan lagar fordi eg synest det er så mykje rot med det. Men i dag var kjøkkenet rotete i utgangspunktet, så derfor sette eg i gang. Sidan oppvaskmaskina alt var i gang, vaska eg opp for hand etterpå og shina opp kjøkkenet. Det blei tidlig middag, for Nils trong ein pause sidan han dreiv og klipte plenar.
Etter at vi hadde kvilt oss litt, vart det meir plenklipping, og eg hakka opp att beddet mitt og fekk sådd til med grasfrå. Mosjonsrunden i dag vart å trakke beddet så flatt og jamnt som mulig. Det vart mange rundar i alle retningar. Etterpå klipte eg kantar med handsaks og med kantklippar.Det begynte heldigvis å regne, for då hadde ryggen min fått nok bøy og tøy.
Enda eg hadde hatt på meg sokkar og sko, var eg så skiten på føtene at eg måtte sette meg med beina i eit vaskefat med både Klorin og grønsåpe. HEILT rein blei eg vel ikkje- det er eg sjeldan i sommarhalvåret.
I dag såg eg at fleire av naboane hadde heist flagget, men det gikk ei stund før eg forstod at det var Ivar Aasen sin 200 årsdag det galdt. Ja,ja, det er stor ståhei i Aasentunet i dag, men vi er der ikkje. Det betyr ikkje at vi ikkje heiar på Ivar Aasen, for det gjer vi. Dei fleste kjenner han som diktar, men ikkje alle er klar over at han er ein verdskjend lingvist, språkforskar. Særlig dei folkeslaga som enno ikkje har eit skriftspråk, har god hjelp av å lære om hans måte å samle ord på og sette dei i system. No skal eg ikkje vere altfor belærande, eg må hugse at eg er pensjonist!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar