Lukkede rom er en frodig, stor familieroman om hemmeligheter, drama og farlig kjærlighet. Selv om romanen er en bestselger og lettlest, har den en spesiell komposisjon. Fortellingen springer frem og tilbake i tid, og som leser får du stadige pirrende, men forskjellige smakebiter av historien. Om Peer Gynt kan sammenlikne seg med en løk uten kjerne, kan denne romanen sies å være som et artisjokkhjerte – en delikatesse du alt for sjelden smaker.I forbindelse med en ombygging av den gamle villaen til familien Lax kommer en godt bevart hemmelighet for en dag. Huset tilhørte den berømte maleren Amadeu Lax, og bak en av hans veggmalerier av hans vakre kone, Teresa, finner man et skjult kott. Der finner man et mumifisert kvinnelik som viser seg å være restene av nettopp den vakre Teresa, hun som angivelig skulle ha stukket av til Amerika sammen med sin elsker i 1936.
Dette har eg henta frå nettet, og der finn de meir om de er interesserte. Eg var skeptisk då eg begynte på denne romanen, trudde det var ein såkalla "bestseller" igjen, men faktisk var boka betre enn forventa.Det gikk ei stund før eg fekk orden på personane i notid og fortid, sidan fortellinga hoppar fram og tilbake i tid. Forteljestemma er heller ikkje den same heile tida. Etter kvart som eg fekk taket på handlinga var ikkje boka så verst. Det mest interessante for meg var likevel miljøskildringane frå herskapshuset i Barcelona. Eit slags "Downton Abbey".
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar