Eg har lese fleire bøker av denne forfattaren, og synest han skriv veldig bra. Nils Nordberg er ein framifrå opplesar. Kva det då er som gjer at eg ikkje er så begeistra for denne boka er vanskelig å seie. Det må vere noko gale, anten med meg eller boka.
Eg har liksom ikkje greidd å konsentrere meg skikkelig om handlinga, som eg finn rotete og lite fokusert. Her vrimlar med politi og skurkar i eit salig rot, i hyppige sceneskifte. Eg vil tru at det vil vere lettare å følgje tråden i papirutgåva. Slutten er overraskande, men er den logisk?
Mange digresjonar gjer at sjølve fortellinga blir veldig oppstykka, noko som virkar veldig uheldig i ein krimroman.
Mange digresjonar gjer at sjølve fortellinga blir veldig oppstykka, noko som virkar veldig uheldig i ein krimroman.
Boka får gode kritikkar, så det er kanskje eg som feilar? Kanskje har eg lagt boka i frå meg og lese for lite om gongen-eller rett og slett "falle av lasset".
Eg mistenker forfattaren for å vere meir oppteken av å skildre miljø, samfunnstilhøve og politikk i heimlandet, Sverige, enn å skrive ei spennande fortelling.
De må gjerne lese om boka på nettet, eller lese den sjølve-for eg kan ta heilt feil.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar