Bok nr. 2 2011: Saras nøkkel

" Du skal ha et hjerte av stein  om du ikke blir berørt av Tatiana de Rosnays roman Saras nøkkel", står det i ei bokmelding. Eit hjerte av stein har eg vel ikkje, og berørt av historia blir eg også. Men......
For meg ser det ut som om fleire forfatterar, mange av dei journalistar, har fått samme idé på samme tid. Dei finn fram til ei relativt ukjend historisk hending, og så plasserer dei fiktive personar inn i denne konteksten. Eg kan nemne bøker som Øya, Hjemkomsten, Hotellet på hjørnet av bitter og søt,Havets katedral og mange fleire. Felles for desse bøkene er at dei er blitt bestseljarar, og mange likar desse bøkene godt. For min del synest eg dei er berre sånn passe bra, reint litterært sett. Dei historiske hendingane er interessante å lese om, nettopp fordi dei er lite kjende frå før. Men så maktar ikkje forfatterane å begrense seg, det blir sentimentalt, romantisk og "klissete" a la ukeblad. Språket blir platt og uinteressant.
I denne boka får vi høyre om ei grotesk handling som skjedde i Paris i august 1942. Fransk politi samla franske jøder i ein leir, og sende dei vidare til dødsleirane i Polen. Ei hending som har vore lite omtala også i fransk historie. To småjenter prøver å rømme frå leiren utanfor Paris, og denne delen av historia er spennande.
I 2002 begynner journalisten Julia å nøste opp denne historia, og så får vi heile privatlivet hennar med på kjøpet. Så er det akkurat som i Øya, ho veit liksom ikkje kva tid ho skal slutte.Og det er i denne sekvensen eg får nok.
Solveig blei anbefalt å kjøpe denne boka til ei ung jente, og eg trur kan hende at det var eit godt tips. Vil understreke enda ein gong at dette er mi høgst personlige meining. Vil de lese andre meiningar om boka, så prøv Internett. Eller les boka sjølve. Den er lettlesen og ikkje så tjukk.
(Eg må be om orsaking for den dårlige kvaliteten på bilda av bokomslaga siste tida. Saka er at eg scannar omslaga på den stasjonære maskina, men får ikkje lagt dei inn der, sidan det er noko kluss med bloggen. Så må eg sende bilda til laptoppen, og på vegen frå det eine rommet til det andre, blir kvaliteten forringa. Mystisk.)