I dag hadde eg bestemt meg for å vere litt effektiv. Etter at eg var ferdig med morgonstellet etc. køyrde eg til Volda og fekk kjøpt det garnet eg mangla så no kan eg strikke igjen. På heimvegen stoppa eg i Furene, der eg kjøpte litt blomster på Plantasjen og diverse mat på Coop. Det var så tomt i vinduskarmane mine ; om sommaren bryr eg meg ikkje så mykje om potteplantar, for då har eg blomster ute, det har eg no også, men eg er ikkje så mykje ute no som på sommarstid.
På COOP kjøpte eg berre litt matvarer.
Då eg kom heim skifta eg til Hoka-sko og gjekk på Vernet. Eg sat på ein benk då ei dame kom forbi og begynte å prate. Det er heilt vanleg å prate med folk ein ikkje kjenner der oppe. Men så kom det fram at ho kjende meg, for dottera hennar hadde budd i kjellar-leilegheita her i mange år. Då ho sa kven ho var, så hugsa eg dottera, ho budde her i lag med mannen mens ho utdanna seg til sjukepleiar i Molde. Eg har no snakka med denne mora før, men eg er veldig dårleg til å kjenne att folk. Det har eg alltid vore, men så lenge eg hadde Nils med meg så gjorde det ingen ting for han kjende att alle.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar